Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |          przy szynkwasie z grubą Magdą od organisty, która była
 2     1, 5 |         łajdusowi, przecież moja Magda jest już w szóstym miesiącu,
 3     1, 10|          zaprzęgali... a dzisiaj Magda czy Walek puścili ją już
 4     1, 12|     pomagał w drugiej stronie, a Magda z Józką roznosiły na talerzach
 5     2, 14|     pierzyna, rupiecie jakieś... Magda, dziewka organistów, zanosiła
 6     2, 14|    bękarta. A bo to raz mówiłam: Magda, zastanów się, pomiarkuj,
 7     2, 14|    jeszcze wyskakując przed dom.~Magda porwała się spod ściany
 8     2, 14|      zakładać, że to im przecież Magda ni swat, ni brat:~Pogadali
 9     2, 15|        Rozprawia się na grobli z Magdą, wiecie, tą wypędzoną od
10     2, 17|       Józia. Wiecie, a to w nocy Magda od organistów zległa w kruchcie.~-
11     2, 17|    dziecko na śmierć zamarzło! a Magda ledwie zipie. Wzięli ją
12     2, 18|        rano byli u Kozłów, ale z Magdą jest krucho, na księżą oborę
13     2, 20|  starczyło!~A insze rzeczy! a to Magda poszła w służbę do karczmy,
14     2, 21|   Krakaliną, ze starą Kobusową i Magdą Kozłową, z tymi największymi
15     3, 27|           kiej wpadła z krzykiem Magda:~- Chodźcie prędzej, ojcu
16     3, 27|       spoglądając na siebie; ino Magda ryknęła płaczem.~- Swojego
17     3, 27|     targając nim z całej mocy.~A Magda wnet zapaloną gromnicę wtykała
18     3, 27|        Hanka, wypraw tych ludzi.~Magda z płaczem rzuciła się do
19     3, 27|       się... - błagała.~- Wyjdź, Magda, ja się z tego miejsca nie
20     3, 28|         zakalikuje organiście, a Magda kościół podmiecie. Narychtowałem
21     3, 28|         zatykał, a do tego zaś i Magda po jego odejściu przyleciała
22     3, 28| Odradzała Hanka takim głosem, że Magda dała spokój, pogadywała
23     3, 30|         szepnęła z westchnieniem Magda.~- Po matuli, nie poznajecie
24     3, 30|          i jak groch największy!~Magda się już nie odezwała; westchnąwszy
25     3, 30|     bykiem uciekał.~- Ożeń się z Magdą od Jankla, ta ci pasuje
26     3, 31|        nie pokazywała się, nawet Magda, a o Rochu to jakby słuch
27     3, 33|          ratujta, bo pomrę!...~A Magda wtórowała lamentliwie:~-
28     4, 37| kowalowie, całkiem była ostygła.~Magda wybuchnęła płaczem, a jeno
29     4, 37|        go kto pilnował - jęknęła Magda przez głębokie szlochania.~-
30     4, 37|   mądrala, mój Jezu! - biadoliła Magda.~- A mnie jeno żal, co Antek
31     4, 37|       się świątecznie i poszła z Magdą na plebanię.~Proboszcza
32     4, 37|           Ryczała Józka, ryczała Magda, ryczała Hanka i stryjeczne,
33     4, 39|      robi! - ozwała się pierwsza Magda.~- Przednowek to żniwa la
34     4, 39|         za ich obórką - wyrzekła Magda.~- A któż to wtenczas wzion
35     4, 39|      wydrze! - mruknęła gniewnie Magda, siedząca cały czas cicho
36     4, 39|          wywarte okno do izby:~- Magda, miej ta oko na wszystko,
37     4, 39|        Maria! - krzyknęła Józka.~Magda też się zerwała na nogi.~
38     4, 39|      trzęsła od tajonego płaczu, Magda huśtała dziecko, Hanka zapatrzyła
39     4, 39|         z matką na swoją stronę, Magda się też wyniesła nie mogąc
40     4, 39|         słońca. A bych była kiej Magda z karczmy i robiła co najgorsze,
41     4, 44|         krzyczała:~- Śpiesz się, Magda! A żebyś kulasy połamała,
42     4, 47|           Prawdę wam powiedziała Magda, kowal już kupił od dziedzica