Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] krzycza 6 krzyczac 10 krzyczace 1 krzyczal 42 krzyczala 23 krzyczalam 1 krzyczalo 2 | Frequency [« »] 42 cztery 42 dziecko 42 gospodarzy 42 krzyczal 42 krzyk 42 krzyki 42 kury | Wladyslaw Stanislaw Reymont Chlopi IntraText - Concordances krzyczal |
Tom, Rozdzial
1 1, 3 | nosa puściła mu się krew, krzyczał wniebogłosy i cudem jakimś 2 1, 3 | chwila ostry, gniewny głos krzyczał z głębi zadymionej sieni:~- 3 1, 9 | sposób się wydzierał, a krzyczał, a modlił w głos i dopraszał 4 1, 10| się będę, a nie ustąpię! - krzyczał prawie.~- I głową muru nie 5 1, 10| następuj, bo tu nie karczma! - krzyczał kowal zasłaniając sobą wójta, 6 1, 10| dobry, bo pożałujesz! - krzyczał przyskakując do niego z 7 1, 10| się matczynego wełniaka i krzyczał wniebogłosy, młodszego tuliła 8 1, 12| ćmę.~To znowu jęczał i tak krzyczał przez sen, aż konie z chrapaniem 9 2, 13| drzwiom.~- Zapłaćcie! - krzyczał Jankiel zabiegając mu drogę - 10 2, 15| młynarza z obiadu, z daleka krzyczał:~- Wychodź ! Wychodź !~To 11 2, 15| mu było źle, wciąż mało, krzyczał, poganiał, a z nim to jakby 12 2, 16| po dobrości nie chciał a krzyczał, to powalili go na plecy, 13 2, 18| pies wściekły, o bele co krzyczał, przyganiał, pomstował, 14 2, 19| co moje, dać nie chcą! - krzyczał Płoszka.~- Każdemu czas 15 2, 20| a ostro kiej na dziewkę krzyczał za nieporządki i do roboty 16 2, 20| tego bowiem, że o bele co krzyczał i słowa dobrego nie powiedział, 17 2, 22| przeciw boskiemu imieniowi a krzyczał, że już chyba złemu się 18 2, 24| zapowietrzonego, a ksiądz krzyczał już całym głosem i wyklinał 19 2, 25| psy na zwiesnę, ty!... - krzyczał zapamiętale i te wszystkie 20 2, 25| nasłuchując czająco, nikto nie krzyczał, nikto nie lamentował i 21 2, 25| ogarniał, to z całej mocy krzyczał na końcu:~- Nie dajta się, 22 2, 25| gdy przycichło, Mateusz krzyczał przy szynkwasie do swoich:~- 23 2, 25| złodzieje; niejeden zaś krzyczał przez sen, powiedając potem, 24 2, 25| kiej tur, bił pierwszy i krzyczał:~- Złodzieje, wszarze! Batami 25 2, 25| psubratów! Cepami w konie! - krzyczał rozsrożony stary i porwawszy 26 2, 25| ziemi, targał się za włosy i krzyczał nieprzytomnie:~- Zabili 27 3, 27| nie dajta się, chłopy!~Krzyczał, ale słowa mu się rwały, 28 3, 30| Klął pono siarczyście i krzyczał, że kiej on przez chłopów 29 3, 30| w całej wsi ujadać, ktoś krzyczał na drogach i zadudniały 30 3, 31| wywiedzie! Tęgi parobek: krzyczał, że nie trza go była szczypać 31 3, 31| pięściami do niego skoczył i krzyczał:~- Ty, mordo sobacza, czemu 32 3, 32| owijając onucami nogi, a o buty krzyczał na żonę.~Przypadły do niego 33 3, 32| trop tuż za bryczką. Jasio krzyczał jeszcze cosik do sióstr, 34 3, 33| śpiesznie, właśnie i organista krzyczał spod pierzyny na Michała.~ 35 3, 34| on wytrząchając pięściami krzyczał:~- Wójt jeno winien! To 36 3, 34| Jeszcze me nie znacie! - krzyczał za odchodzącymi śpiesznie, 37 3, 35| się ozgniewał na Rocha, krzyczał, zatykał uszy i słuchać 38 4, 38| Kołtuniarze zapowietrzone! - krzyczał coraz głośniej i tak nieprzystojnie 39 4, 41| tabakę zażywał i na konie krzyczał raz po raz, kichając przy 40 4, 42| Jędrzych powoził i już z dala krzyczał wesoło:~- Pokaż, kaj mam 41 4, 44| przyjdzie ci do nogi, choćbyś krzyczał do wieczora! - i rad, iż 42 4, 46| co? Rodzonego ojca, co? - krzyczał Mateusz.~- Hale, nie sposób