Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      oczymgnienie.~Jakoż i wyjęła dziecko z płachty, nadziała mu czapeczkę
 2     1, 2 |           przykołysce i karmiącej dziecko.~- Zarno wrócą, pojechał
 3     1, 3 |          przed sądem i pohuśtując dziecko, obwinięte w zapaskę, jęła
 4     1, 3 |           ostatni dowód rozpowiła dziecko i położyła je przed sędziami;
 5     1, 3 |       położyła je przed sędziami; dziecko wierzgało nagimi nóżkami
 6     1, 4 |          krzami, Hanka pokarmiała dziecko, bo płakać poczęło, a Antek
 7     1, 8 |         jest, to jej psie prawo o dziecko stoić - rzucił Kłąb.~- W
 8     1, 8 |           miał jeszcze niedawno o dziecko!~- Prawda, ino że to nie
 9     1, 10|          dać było potrza... Jakże dziecko... - Umilkł i siedział cichy,
10     1, 10|   szlochała z cicha i pohuśtywała dziecko, bo skamleć poczęło.~- My
11     2, 14|        chłopa to zjecie, ale i za dziecko nie zrobicie...~- A dyć
12     2, 14|        czasem przerwał, gdy które dziecko zakrzyczało przez sen lubo
13     2, 16|           Byłem dzisiaj u Antków, dziecko im chore, bieda u nich aż
14     2, 16|       tyle!~- Przecież gdyby było dziecko, to w razie śmierci starego,
15     2, 17|       przemarzła!~- Bogać ta nie, dziecko na śmierć zamarzło! a Magda
16     2, 18|           co?~- Sama, a dyć każde dziecko we wsi to potrafi.~Umilkł
17     2, 22|          Przetak i groch!~- Każde dziecko o takich zagadkach wie.~-
18     3, 29|           ciągnął posłusznie kiej dziecko...~U Balcerków znowu Marysia,
19     3, 30|          zaczęła iskać najmłodsze dziecko. Józka się też zaraz poniesła
20     3, 31|        Obaczcie; czy nie wracają, dziecko mi zagłodzą.~- Od kościoła
21     3, 31|      chrztu. Przodem Józka niesła dziecko w poduszce, chustą przykrytej,
22     3, 31|  przestąpili, Dominikowa odebrała dziecko i przeżegnawszy się jęła
23     3, 31|          popamięta... Pokażcie mi dziecko.~Wzięła je do siebie i skoro
24     3, 31|        koń, krzepki jeszcze, kiej dziecko łagodny.~- Skopał mi chłopaka,
25     3, 32|          kobietę! nie grzech mieć dziecko! - podniesła głos przekornie
26     3, 32| zbrużdżone ociekającymi kroplami.~Dziecko jakoś matyjasiło skamląc
27     3, 32|          izbie pohuśtując na ręku dziecko kwilące i już puszczając
28     3, 33|             wparła się w słupek i dziecko mocniej przycisnęła do siebie.~-
29     3, 36|          wieczorne porządki, a że dziecko zaczęło coś matyjasić, wzięła
30     4, 38|    głęboko, to gdziesik zapłakało dziecko albo kwik koński roznosił
31     4, 38|   siedziała przed gankiem karmiąc dziecko i pogadując z dziadkiem
32     4, 39|    tajonego płaczu, Magda huśtała dziecko, Hanka zapatrzyła się w
33     4, 39|        kominie.~- U Kozłów byłem, dziecko się im oparzyło na śmierć.
34     4, 40|       naraz do izby po najmłodsze dziecko.~- Jeszczech go nie widziałeś! -
35     4, 41|       stały wywarte i oświetlone, dziecko płakało pod ścianą, zaś
36     4, 41|           to oczymgnienie.~Któreś dziecko zapłakało w chałupie i zamamrotała
37     4, 44|           brzęczały szyby, jakieś dziecko jęło się wydzierać wniebogłosy,
38     4, 45|        bokiem przechodzić.~- Moje dziecko, na wsi ludzie widzą przez
39     4, 45|        dumą: boć lipeckie to było dziecko, więc jakby w krewieństwie
40     4, 45|           przerwała:~- Przeciek i dziecko wie, co w borach rosną drzewa,
41     4, 47|   uśmiechnęła się kiej rozbudzone dziecko.~Chciał zaraz bieżyć po
42     4, 49|    chciała, chłopiec niewinny jak dziecko, to uciekł od niej i wszystko