Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |      jednej morgi nie odpiszę i do waju na wycug nie pójdę...~Ino
 2     1, 3 |           pyski, kiej sąd mówi, bo waju wyciepnę na osobność! -
 3     1, 5 |         nie popuszczę. Na wycug do waju nie pójdę... jeszcze mi
 4     1, 7 |           rwie, a ino ich dwie! Ja waju lepszą powiem przypowiastkę,
 5     1, 8 |     dziwota, jedynaczka z domu, to waju się już za nią cni... Jeszcze
 6     1, 10|           Nie bój się, na wycug do waju nie pójdę... - rzekłem!~-
 7     2, 13|              trzy niedziele, jak u waju siedzimy w chałupie, a to
 8     2, 14|           głowy przychodzi, dawnom waju nie widziała, tom się zdziwiła.
 9     2, 14|            się pokaże, tom umyślił waju odwiedzić - rzekł prosto.~
10     2, 17|            gromada, tośwa przyszli waju zaprosić na naradę.~- Wszystkie
11     2, 20|               Uradzilim przypuścić waju do spółki! Woźcie tyla,
12     2, 25|            resztę, wytną, nie będą waju prosili o przyzwoleństwo! -
13     2, 25|          barany jezdeśta, to niech waju zapędzają, kaj chcą...~-
14     3, 26|           że chętliwie przypuszczą waju do krewniactwa.~- Zdrowi
15     3, 26|           Nie bójcie się, nie będę waju zawalała miejsca ni cisnęła
16     3, 26|              tośwa se pożyczyli od waju... pierzyna już wywietrzona
17     3, 28|     kuternogo!~- Mam czas, pierwej waju pięknie przedzwonię i łopatą
18     3, 28|           drugą stronę, rzeknę coś waju na zgodę.~Otarłszy ręce
19     3, 28| przyczajonych i trwożnych.~- A com waju zawierzył, nie rozpowiadajcie...~-
20     3, 29|            ale wstawicie cyganek i waju wystarczy... - rzekła prędko.~-
21     3, 29|            a jeśli każesz... to do waju jeść przyjdę... dzieci ci
22     3, 29|          drugie. ~- To w taką porę waju ciężej niźli inszym.~- I
23     3, 30|            Mało co nie czekałam na waju!...~- Toście już po święconym? -
24     3, 30|        jeno że mu się wypsnęło, do waju tylko mówię...~- Juści,
25     3, 32|            cóż to im za niewola do waju się śpieszyć?... he! he! -
26     3, 32|               Ale póki żyją, to ja waju mogę drzwi pokazać.~- Mnie!
27     3, 33|      wczoraj rzekłam, że nic mi do waju. Wróci twój z wojska, to
28     3, 33|          parę groszy, wygodziłabym waju. Na pochówek je ścibałam,
29     3, 33|         Kupujcie, przeda i jeszcze waju w rękę pocałuje.~- Hale,
30     3, 34|     brzemieniem o drzewo.~- Sołtys waju dobrze ocyganił! - powiedziała
31     3, 34|     Przepijcie no do mnie, a cosik waju rzeknę...~- Byka bierz za
32     3, 36|          się najwięcej boją, zarno waju wyłożę...~Przerwał Mateusz,
33     4, 37|     Posłuchajcie ano...~- Bych się waju tylachna ostało po kim,
34     4, 37|     najdziecie, to trzymajcież, bo waju uciecze z garści, ślizgie...~-
35     4, 38|     pieskie nasienie, znam i mówię waju: nie wierzta dziedzicowi,
36     4, 41|            do parobka. - Czemuż to waju nie wyręczą?~Jeno się skrzywiła
37     4, 42|        gnieść się na kupie! Bruk z waju wyrychtuję kole obory, jak
38     4, 45|               Pewnikiem przerwałam waju pacierze, co? - syknęła
39     4, 46|      siedzi tam i właśnie czeka na waju! - mruknęła.~Starszy dojrzał
40     4, 47|      srodze spłakana.~- Cóż się to waju przygodziło? - spytała niespokojnie
41     4, 48|          darujecie, com ta przeciw waju zgrzeszyła...~- Bóg zapłać