Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        morgów, to niby na Jagnę pięć i spłata za chałupę i lewentarz!
 2     1, 2 |         za chałupę i lewentarz! Pięć morgów to rychtyk te pola
 3     1, 2 |      się, posiały latoś, tak... Pięć morgów do moich to... trzydzieści
 4     1, 2 |         moich to... trzydzieści pieć bez mała! Karwas pola!...~
 5     1, 3 |   Pogodzili się - matka dostała pięć rubli, a chłopak nowe portki
 6     1, 4 |  rozlega?~- Mechanik jucha! Ale pięć rubli trza mu za taką zapłacić! -
 7     1, 4 |    koszulę... Kożuch choćby i z pięć...krótki będzie... buciska
 8     1, 4 |        kożuch na ten przykład z pięć rubli... buty by się zdały...
 9     1, 4 |            a kowal by chcieli z pięć rubli za fuzję... tyla co
10     1, 5 |     zanurzony.~- Za trzydzieści pięć sprzedajcie, zajrze do Antka
11     1, 5 |        miarę i po sześć rubli i pięć złotych.~- Kupisz na wagę
12     1, 5 | przeciągać się; wielka była jak piec, twarz miała ogromną, obrzękłą,
13     1, 5 |          bo kupcowa powiedziała pięć rubli, że i sam Boryna jął
14     1, 8 |        Jagusię po ojcu wypadnie pięć i z morga lasu... zapiszcie
15     1, 9 |   Przyczaiłem się tak, że ino z pięć kroków był ode mnie... nie
16     1, 9 |   baczysz to jeszcze? ~- I jak! Pięć roków miałem, kiej mę Kozłowa
17     1, 11|    rączków nie powalała!~- A po pięć morgów mają i żenić by się
18     2, 13|     podsunął kupkę pieniędzy, a pięć rubli papierowe schował
19     2, 14|      Dobrze młynarz płaci?~- Po pięć złotych i groszy piętnaście
20     2, 14|    bierze Mateusz...~- Aż tyla! Pięć złotych...~- Przecież jego
21     2, 15|        się to przyżenić, zawżdy pięć morgów...~- I zawszony kożuch
22     2, 15|        i odniesłam organiścinej pięć proników. Kuntentna była
23     2, 16|        pod pierzyną i czekał na piec, to latała na drugą stronę
24     2, 16|       Jagna połamała opłatek na pięć części i przychylając się
25     2, 16|  jeszcze nie stracił całkiem.~- Pięć roków we świecie był, mowy
26     2, 17|  gospodarstwo mają? Samych krów pięć, a dziecisków tyle, świń,
27     2, 19|          ale ostawało jeszcze z pięć familii, la których zimową
28     2, 20| rachowała, że Szymek miał tylko pięć morgów i to nie wiadomo;
29     3, 29| dziadówka prawie! Cztery kąty i piec piąty, ani obrazu nawet,
30     3, 30|      zarno upomnę się o korale, pięć sznurków ostało długich
31     3, 32|  mrokiem... karwas drogi...~- I pięć karczmów na rozjazdach! -
32     3, 33|  Tereska, zawiązawszy w węzełek pięć jajek kaczych, powlekła
33     3, 33| wyłażącej na drogę - a tom rano pięć kawałków płótna wyniesła
34     3, 33| przewiady.~Jakoż prawdę rzekli, pięć bryk stojało na podjeździe,
35     3, 34|         trzydzieści dwa ruble i pięć złotych! Od Macieja, co?~-
36     3, 35|      jeno jakoś pewniej:~- Całe pięć rubli mi dacie, bo i zmówiny
37     3, 36|    porębach, które zapłaciły po pięć rubli z ogona.~Juści, co
38     4, 41|      Długoś to służył?~- A całe pięć roków! Nie było się czym
39     4, 41|     robotą i nim Hanka zalepiła piec, zabrała troje dwojaków
40     4, 45|     przystając nieco.~- To jest piec, to jest boskie skaranie,
41     4, 49|         prawda! W kasie brakuje pięć tysięcy, zabierą mu za to