Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       zostaje!~Uśmiechnął się, bo jakoż po bacie prawa już równo
 2     1, 1 |         bieży Józka Borynianka. ,~Jakoż i ta nadbiegała zziajana
 3     1, 1 |          lecę, w to oczymgnienie.~Jakoż i wyjęła dziecko z płachty,
 4     1, 2 |    krzykiem, że Jambroży już idą.~Jakoż i przyszedł zaraz dziad
 5     1, 2 |    spokojniej stały przy dojeniu.~Jakoż Józia zabrała się doić pierwszą
 6     1, 3 |     prawej mieszkał sekretarz, bo jakoż właśnie Jacek wyniósł samowar
 7     1, 3 |     ścierwy, bo ano sąd idzie!...~Jakoż i sąd wszedł; najpierw gruby,
 8     1, 3 |           we żniwa.~- Rzekliście.~Jakoż i tak było, bo drogę otaczały
 9     1, 5 |                                   Jakoż i nazajutrz, jeszcze przed
10     1, 5 |       drodze przysiędzie do kogo; jakoż i zaraz tak się stało, bo
11     1, 6 |         co chwila kapustę na wóz.~Jakoż i noc nadchodziła, mrok
12     1, 7 |           jucha stary se zwołał!.~Jakoż prawdę rzekł, bo były same
13     1, 8 |     minuty, zarno Szymon przyjdą.~Jakoż i przyszedł, i poszli już
14     2, 13|              zawołała ze złością.~Jakoż od karczmy, przez dróżkę,
15     2, 16|         krzyknął:~- Kolędę niesą!~Jakoż już od rana starszy organiściak,
16     2, 16|     zrobienia, a wieczór ino, ino~Jakoż i prawda była, wieczór już
17     2, 16|            trza się nam zbierać! ~Jakoż w pacierz może wyszli wszyscy,
18     2, 18|        otwieranie drzwi od sieni, jakoż w tej chwili wpadł zziajany
19     2, 19|           Obejrzeli się na drzwi, jakoż prawdziwie, kowal wiódł
20     2, 20|         sąsiedztwie, u Balcerków.~Jakoż wkrótce stanęły księże sanie
21     2, 21|        mokradła, nawróćmy do pól.~Jakoż nawrócili w duży i zwarty
22     2, 25|      Józka, trwożnie nasłuchując.~Jakoż i tak było, bo ano od dnia
23     2, 25|          zebrali i walą do wójta. Jakoż przeszedł Winciorek z kulawym
24     2, 25|      przyłożywszy ucho do drzewa.~Jakoż i gwar był coraz bliższy
25     3, 26|          wdrobię i pojem galanto.~Jakoż Kłębowa wnet jej przyniesła
26     3, 26|      krzyczeć: "Strażniki jadą!" ~Jakoż może w pacierz przyjechało
27     3, 27|         prędzej, ojcu cosik jest!~Jakoż Boryna siedział na kraju
28     3, 28|          liże.~Wzdrygnęła się, bo jakoż chałupa przeciekała kiej
29     3, 28|          na obiad wrócę! - rzekł.~Jakoż wrócił rychło opowiadając,
30     3, 28|        choć drzwi były przywarte.~Jakoż kowal stał tam przy beczce
31     3, 29|            gęsto ciągnęli za nią.~Jakoż prawda się okazała: z chałupy
32     3, 31|         wyszła zatrwożona wielce.~Jakoż wkrótce rozleciała się po
33     3, 33|         przebierały na przewiady.~Jakoż prawdę rzekli, pięć bryk
34     4, 37|       trzy dni - wzdychał któryś.~Jakoż i padał tak równo, rzęsiście
35     4, 38|         zarazem uroczyste święto.~Jakoż i czuło się w powietrzu
36     4, 38|    Podlesia! - wykrzyknął ktosik.~Jakoż i prawda to była.~Jechali
37     4, 39|  przeszkadzaj, zaraz się skończy.~Jakoż proboszcz już kończył cichą,
38     4, 42|          W niedzielę se odpocznę!~Jakoż w sobotę wieczorem przyszedł
39     4, 44|           się, ludzie! Naczelnik!~Jakoż powóz ukazał się na drodze
40     4, 45| trzymajcie konie, bo się spłoszą.~Jakoż nad placem kościelnym huczał
41     4, 45|         oczy, to wypatrzcie same.~Jakoż od tej chwili sto par ślepiów