Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |      Wiecie, dziwno to mnie, a i drugim, że taki gospodarz, co to
 2     1, 4 |         się potykał i nadeptywał drugim na nogi.~- Uważaj, niedojdo!~-
 3     1, 5 |    Michałem od organisty abo i z drugim kamratem i rajcują se swobodnie,
 4     1, 7 |   zrobili tak u nas... zaraz, za drugim chłopem już byłam... nie,
 5     1, 8 |      Gęsto pić poczęli, jeden po drugim i na przekładankę arak ze
 6     1, 9 |  przyjmował na wypominki, a przy drugim syn jego, Jaś, ten, co to
 7     1, 12|          głowę nakrył i wypił, a drugim poprawił.~- Zostańcie, Jankiel,
 8     2, 14|       święty Jan, Pan Jezus, a w drugim kółku... widzicie...żłób,
 9     2, 14|         byłem we dworze jednym i drugim, przewiadywałem się i u
10     2, 15| mocniejsze, z żelazem to jak i z drugim człowiekiem, utrafisz, w
11     2, 17|         musu nikt nie ma pomagać drugim, ale człowiek też nie bydle,
12     2, 19|       rozrastał i równał jeden z drugim w wolności, w odpoczywaniu
13     2, 24|   Światła z wolna gasły jedno po drugim, wieś usypiała, deszcz jeno
14     3, 26|           a naprzeciw prawie, na drugim końcu kościół wznosił wysokie,
15     3, 26|        Stachowi rozwalili łeb, a drugim dostało się też dosyć, że
16     3, 27|        jej wielce i nie ma z kim drugim się pośmiać, ale tak mu
17     3, 27|        kajdany, wydał się jakimś drugim, obcym zgoła i tak obojętnym,
18     3, 29|         pustej izbie Sikorów, na drugim końcu wsi, za karczmą. Sołtysa
19     3, 29|      piejące na płocie, gąski na drugim syczały na maciory, uwalone
20     3, 31|          nie potrzebowała, to by drugim ulżyć, zaprosiła do siebie
21     3, 33|         wolna wytaczały jeden za drugim, boć i gospodarze wywozili,
22     3, 33|      przytulić, a chałupy będzie drugim rozdawał! - powiedział ostro,
23     3, 34|        pioruny jęły bić jeden za drugim, grzmoty zatrzęsły ziemią
24     3, 34|      ustąpią! - rzucali jeden po drugim.~- Wielka rzecz Miemcy!
25     3, 35|      nimi było, to ich sprawa, a drugim wara od tego.~- Magdy ni
26     3, 36|       wsi gasły światła jedne po drugim, jak oczy snem przywierane. ~
27     4, 38|        owym wstęgom, paciorkom i drugim cudom odpustowym.~Katarynka
28     4, 38|          to się nie gódźcie, ale drugim nie przeszkadzajcie! - krzyknął
29     4, 40|          wiecie, to mówmy o czym drugim... - zły był jak pies.~Antek
30     4, 41|       popatrzywszy to jednym, to drugim okiem, jął kuć w bochny
31     4, 41|  niezgorszej biedy, to wiem, jak drugim smakuje! - rzekł cicho,
32     4, 41|           I za złodziejami, i za drugim! Przepijcie do nas, gospodarzu!~
33     4, 42|      Pryczka:~- Robiłbyś swoje i drugim nie przeszkadzał! Świątki
34     4, 43|        Pioruny już biły jeden za drugim, jaże oczy ślepiło, i spadała
35     4, 43|          teraz jawił cię całkiem drugim, poczynał sobie przemyślnie,
36     4, 44|       zaś poszli do karczmy i po drugim kieliszku Mateusz huknął:~-
37     4, 45|          może nawet gorzej niźli drugim.~- Bo jeno tym dobrze, które
38     4, 45|       młotem, zaś indziej, gdy w drugim pokoju nauczał siostry,
39     4, 46|      krew swoją i padną jeden za drugim, stożąc się jak te kamienie,
40     4, 46|  sprobuje...~Wybuchnęli jeden po drugim, a coraz zapamiętalej, aż
41     4, 49|  somsiadów nie oglądał, o niczym drugim nie myślał, a jeno przygięty