Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        naści-że, kochaneczku...~Słuchał długo, ale głos rychło przepadł
 2     1, 3 |        na swoją Magdusię.~Naród słuchał uważnie i raz w raz szmer,
 3     1, 4 |        ze strachem a zdumieniem słuchał, jako całego rubla przepił -
 4     1, 5 |         wszystko... Ale chciwie słuchał, jako że każden rad się
 5     1, 5 |      kobietą, i całkiem uważnie słuchał jej wywodów, a organista
 6     1, 10|        drogi!~Ale Antek już nie słuchał, rzucił się nieco w bok
 7     1, 10|         nawoływał, ale pies nie słuchał, biegał po sadzie, obwąchiwał
 8     1, 11|    innego nie pogubiły po nocy!~Słuchał to ich kto?~Zaś po pierwszej
 9     1, 11|         popas!~Ale nikt ich nie słuchał!~
10     1, 12|       do nich!...~Juści, że jej słuchał i robił, co chciała! A Jagusi
11     1, 12|      dalekości przerażających i słuchał.~A czasem jeść probował
12     2, 13|     wygrają, wszyscy.~Antek nie słuchał przekpiwań, kazał dać okowitki,
13     2, 15|   podsunął się pod same drzwi i słuchał.~-...wszystko mu wytłumaczyła -
14     2, 16|        robić, co ino zechciała, słuchał się jej ze wszystkim, jej
15     2, 16|    któren z otwartą gębą wpodle słuchał, a tak się wielce dziwował
16     2, 19|      Nikto też z gospodarzy nie słuchał tych wyzwisk ni zbytnio
17     2, 19|         u Kłębów względem lasu, słuchał uważnie.~- Cóż uredzili? -
18     2, 24|        razem z innymi, nikt ani słuchał, ni zważał na ich mowy,
19     2, 24|   przystawał chwilami zalękły i słuchał głosu, który mu wciąż brzmiał
20     2, 24|        drzewem i zmącony do dna słuchał, że od domów, z cieniów
21     2, 25|     nikto nie zważał na nich ni słuchał - wiedziano bowiem dobrze,
22     2, 25|        na wietrze, to próśb nie słuchał i na nic nie baczył, jeno
23     3, 28|   ksiądz z Łaznowa.~- Spowiedzi słuchał będzie, a to i dobrodzieja
24     3, 28|        Rochowi, o co im poszło.~Słuchał cierpliwie jazgotliwych
25     3, 30| folwarcznych, jeno że Rocho nie słuchał, bo dojrzawszy Kozłową stojącą
26     3, 31|        flaszce i choć nikto nie słuchał, plótł cosik i wycyganiał
27     3, 32|   niezgorzej wzdęte.~Cierpliwie słuchał, aż wymiarkowawszy przerwał
28     3, 36|         przecierał oczy i jakby słuchał, ale wnet się zwalił w pościel
29     4, 37|       już nikto nie wtórował ni słuchał, wszyscy bowiem gwarzyli
30     4, 40|     Pietrkowi? Cóż, kiej me nie słuchał.~Zaczęła zwoływać prosięta
31     4, 41|        był przyszedł. Proboszcz słuchał uważnie, tabakę zażywał
32     4, 42|     Juści, co Szymek skwapliwie słuchał go we wszystkim, mrucząc
33     4, 43|    precentem.~Ale nikto jej nie słuchał, stodoła się dopaliła, przywalili
34     4, 43|        zawrócił z nią i uważnie słuchał rozpowiadania o Szymkach.~-
35     4, 45|    mówiłem, a przekładałem, nie słuchał osieł jeden i ma teraz bal!
36     4, 45|       Jasio przychylony nad nią słuchał i patrzał kieby w jakąś
37     4, 47|        mu zarno powiedzą!~Antek słuchał uważnie, gdyż mocno go zajęła
38     4, 48|        nikogo, ale przystanął i słuchał z zapartym tchem.~- ...byś
39     4, 49|   pyskował Gulbas, ale mało kto słuchał, bo już wszyscy wraz mówili.
40     4, 49|   Buntował się jeszcze, ale już słuchał coraz pokorniej. ~- Juści,