Tom, Rozdzial

 1     1, 10|          przyskakując do niego z pięściami.~- A ukrzywdzić się nie
 2     1, 10| przyskakiwać do się, grozić, bić pięściami w stół, wykrzykiwać a wypominać
 3     1, 11|        izbę.~A parobcy z uciechy pięściami walili w stoły i pokrzykiwali
 4     1, 11| pokładali się na stołach. Walili pięściami, aż miski podskakiwały,
 5     2, 15|          jak trup z zaciśniętymi pięściami, skurczony w sobie, gotowy
 6     2, 19|      cięgiem się podrywał, walił pięściami w stół i ciepał się jako
 7     2, 19|  nieprzytomnie i przysuwał się z pięściami, gotowymi do darcia.~- Mówię
 8     2, 23|       stary ponowił, trzasnął go pięściami w piersi i pognał w cały
 9     2, 24|       tej chwili, to ani chybi z pięściami rzuciłyby się do niej.~Chłopi
10     2, 24|     krzyczeli, wszyscy trząchali pięściami, przepychali się z mocą,
11     2, 24|  Krzyknął zapamiętale wygrażając pięściami wsi całej i wszystkiemu
12     2, 25|          że rzucił się do niej z pięściami, ale opamiętał się w ostatniej
13     2, 25|     przekleństwa, tupania, bicie pięściami w stoły i hukliwa, sroga
14     3, 29|          tak zajadle podjeżdżała pięściami pod wójtowy nos, że się
15     3, 30|           jął sielnie wytrząchać pięściami a krzyczeć, jako co dnia,
16     3, 31|         się w ganku na Bylicę, z pięściami do niego skoczył i krzyczał:~-
17     3, 31|          rwać z płotów, trząchać pięściami, kręcić się w kółko, to
18     3, 32|      poniesła, iż jęła wytrząsać pięściami a krzyczeć, co ino ślina
19     3, 33|   pomstowały ze wszystkiej mocy, pięściami do siebie wygrażając.~Wójt
20     3, 33|      pazurami, zaś wójt jął prać pięściami, kaj popadło.~Bartek w ten
21     3, 33|     niepowściągliwy, łacno się z pięściami ponosił, a baby też w słowach
22     3, 34|     Borynów, przedzierając się z pięściami do Grzeli - któren tak szczeka,
23     3, 34|        obroną, a on wytrząchając pięściami krzyczał:~- Wójt jeno winien!
24     3, 34|          mówić, zrywać się, tłuc pięściami w stół, a wrzeszczeć z wielkiej
25     3, 35|           krzyknęła wytrząchając pięściami.~Ale Szymek już się nie
26     3, 35|      ruszę!... - wrzasnął tłukąc pięściami we ścianę, jaże Jędrzych
27     3, 35|          jedną wypominał... jaże pięściami wytrząchał... Przykarcać
28     3, 35|    dwórki z Woli też nie wygraża pięściami, zaś o dziedziczce z Głuchowa,
29     3, 35|       złością, że już niejeden z pięściami darł się ku chłopom i wygrażał,
30     4, 37|      gniewem Bożym groził, i tak pięściami wytrząchał, że szlochy się
31     4, 38|       pijani, śmiejąc się, bijąc pięściami w stoły a przytupując ogniście.~-
32     4, 38|    Grzela przyskoczył do niego z pięściami, ledwie już powstrzymując
33     4, 39|        cosik prawił wytrząchając pięściami.~Wójtowa przyniesła jakiś
34     4, 39|      dowiesz!~Wójtowa skoczyła z pięściami, szczęściem, co Hanka zdążyła
35     4, 39|          barzej na izbę i grożąc pięściami Jagusi wrzeszczała ze wszystkiej
36     4, 41|         przez płoty zaciśniętymi pięściami.~- Hanka! - krzyknął zakładając
37     4, 44|         stronniki już mu zaczęły pięściami wytrząchać, że może by i
38     4, 44|           a klnąc i wytrząchając pięściami, zaś raz po raz ktoś wyrywał
39     4, 47|      ściana... skoczył do mnie z pięściami...o prawdę pyta... o prawdę...~
40     4, 47|          przyskakując do niego z pięściami - idź, i niech was pożeni