Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |      drugiej siedzieli Antkowie. Parobek ż pastuchem sypiali przy
 2     1, 2 |       bicie nie mam...~- Głupiś, parobek tyli, a boja się... już
 3     1, 4 |   chciały bo młynarczyk, cóż to? Parobek prawie. A proste dziewki
 4     1, 4 |       Jankiel budzić musiał, ale parobek wstać nie chciał, kopał,
 5     1, 5 |          się pomiarkujesz, że co parobek, to nie gospodarz... Kużden
 6     1, 5 |      głośno śpiewał... a żem ino parobek, chocia i syn gospodarski,
 7     1, 5 |         kupiłem, a jak ta któren parobek będzie przepijał do ciebie,
 8     1, 6 |       plecy i poniesła na wóz.~- Parobek z ciebie tyli, miętki jesteś
 9     1, 6 |               zaczął po cichu.~- Parobek?... - zapytała stara nawijając
10     1, 7 |         gdzie indziej puszcza... Parobek był starszy, bo mu już dobrze
11     1, 7 |          Ze stajni wyprowadziły. Parobek poszedł do młyna po obrok,
12     1, 7 |        czujny, taki wierny, kiej parobek najlepszy.~I poszli już
13     1, 12|          by mnie wygnał...juści, parobek bez kulasa... ni do pługa,
14     2, 16|   jedliną, jakiej nawiózł księży parobek.~Południe już dochodziło,
15     2, 18|    pobożny był, cichy, pracowity parobek, że nieraz dobrodziej sam
16     2, 20|        my! Sprzężaj macie dobry, parobek się jeno wałkoni, a zarobek
17     2, 20|          siła można nawieźć, mój parobek wyjeżdża we czwartek.~-
18     2, 22|       boje srogie.~Ale królewski parobek u drzwi stojał i przynaglał!~
19     2, 24|         fleciku Pietrek, Borynów parobek, a przybębniał Jasiek Przewrotny.~
20     3, 26|          świat orał pod nie rolę parobek, a dobrodziej siedzieli
21     3, 28|          Jambroża odwołał księży parobek do kościoła, ostały jeno
22     3, 29|          w kościele szła robota: parobek księży zwoził z lasu świerczaki,
23     3, 30|          Burkową skórę zrzucił i parobek kiej świeca... - zauważył
24     3, 30|        mnie stoić, bom sam jeden parobek we wsi!~- Nie bój się, za
25     3, 30|          kiej zjadła wieczerzę i parobek poszedł do stajni, odważył
26     3, 31|     tuzin Rochów wywiedzie! Tęgi parobek: krzyczał, że nie trza go
27     3, 31|        postanowiony, ja nie twój parobek, słyszysz! - odciął z miejsca
28     3, 32|     wyjeżdżającego do gnoju, ale parobek cosik mruknął złego i pojechał.~
29     3, 32|     Paskudziarze juchy!~- Dyć to parobek dobrodziejów przyorywał -
30     3, 33|          i tak dowie. Pomiarkuj, parobek na miesiąc, a mąż na całe
31     3, 33|          dopilnować wszystkiego? Parobek się rozzuchwalał coraz barzej,
32     3, 34|        jęknęła któraś.~- Żeby to parobek z dziewką, ale to gospodarz,
33     3, 34|          wrzasnął naraz Pietrek, parobek Borynów, przedzierając się
34     3, 34| molestując, ale nie poredził, bo parobek się sielnie rozochocił i
35     3, 35|      mruknął któryś.~- Najgorszy parobek, a jeszcze lepiej w groncie
36     3, 35|        te z figurą - rzekł inszy parobek.~- Ja bym się darł o te
37     4, 40|       radośnie.~- Jaki to chwat! parobek mój kochany! - szepnął Antek,
38     4, 41|          jakiś wóz.~- Organistów parobek na tartak wozi, juści -
39     4, 45|        organista, albowiem kiedy parobek wyprowadzał konie na pastwisko
40     4, 49|      darły się nad nią.~Pietrek, parobek Borynów, któren powoził,