Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         wyprzęgania i rozbierania koni, które już Witek ciągnął
 2     1, 2 |           miał urznąć sieczki dla koni... - odpowiedziała prędko
 3     1, 2 |      obszedł podwórze, zajrzał do koni, parskały i gryzły obroki;
 4     1, 4 |            i trza było zajrzeć do koni.~- Całkiem kiej na tym obrazie! -
 5     1, 5 |       wywłoki, żeby chyla tyla do koni były podobne na ten przykład.
 6     1, 5 |      jadący bryczką w parę tęgich koni.~- Cóż to, na piechty, Macieju?~-
 7     1, 5 |    przednim siedzeniu, plecami do koni.~Podali sobie przyjaźnie
 8     1, 5 |         się zowie. Antek podcinał koni i jechał, aż się błoto otwierało,
 9     1, 7 |         obrok, wraca, a tu już ni koni, ni uprzęży nie ma a pies
10     1, 9 |          Warszawy i zgodzę się do koni...a w mieście to już wszystkie
11     1, 9 |        jest.- A potem dziedzic do koni mnie wziął, bym w ogiery
12     1, 10|          gospodarstwa, zajrzał do koni, do krów, do stodoły, a
13     1, 12|          brzasków, że już kontury koni jęły się wycinać, a drabiny
14     2, 16|     Pietrkiem, którego przyjął do koni na Kubowe miejsce.~A w chałupie
15     2, 18|      plecach je noszą?~- A juści, koni nie mają, to muszą na plecach
16     2, 18|    obejście zajrzeć do krów i do, koni, bo późno już było.~Jagna
17     2, 19|       drugi.~- Kołtuniarze, przez koni się obywają, bo ich same
18     2, 20|         łąkę, to kowal kupił parę koni, że dziwowano się temu wielce
19     2, 20|     Obejrzał, pogadał, zajrzał do koni, zajrzał do świń, to do
20     2, 22|         bez czeladzi, bez wozów i koni, piechty, zbiedzony, zmarnowany,
21     2, 25|            wyciągania sań, rżenie koni, wrzaski dzieci, klątwy,
22     2, 25|    uciekać od bud, bo kilkanaście koni wypadłych z lasu jechało
23     2, 25| przekleństwa, kwiki przetrącanych koni, jęki rannych, głuche a
24     2, 25|           dworscy pozeskakiwali z koni, nie ustępując ani na krok,
25     3, 29|         Powiedzielim, że wozów ni koni nie damy.~- Któż to pojedzie?~-
26     3, 29|          i wyjechała bryką i parą koni, z parobkiem na przednim
27     3, 31| pasiastych portek, białych kapot, koni przygiętych w pługach i
28     3, 31|      podniósł, przekrzyki, rżenia koni, skrzypy wierzei, cielęce
29     3, 31|         zaradzi... Dam wam swoich koni, choćby na cały dzień, jeno
30     3, 31|      strony, drogi zaczerniały od koni a ludzi, zaturkotały wozy
31     3, 32|    przednim siedzeniu, plecami do koni.~- Będę dłużej patrzał na
32     3, 33| wypędzając.~- Kiej przychodzi, do koni zagląda, obroku im dosypuje...
33     3, 34|           budulcu..." Dał mu Kłąb koni, dał sołtys, dałam i ja
34     4, 37|         co trochę ktosik zwalniał koni lub przystawał przed Borynami,
35     4, 38|         tej nawale ludzi, wozów i koni.~Rwetes też był coraz większy,
36     4, 38| przeciskając przez gęstwę wozów i koni, ale żaden nawet przed kościołem
37     4, 40|          spadnie, pod koła zleci! Koni na piechotę się nie zgoni!
38     4, 41|      gnoju, a sam pojechał w parę koni do lasu.~W porębie jaże
39     4, 42|            orzącego w parę tęgich koni.~- Mój Jezu, kiedy to dasz
40     4, 46|      błysnął ślepiami, dorwał się koni i ruszył z kopyta tak ostro,