Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |      mu to samemu do głowy nie przyszło. Boć jaka się tam kobieta
 2     1, 3 |      bydle, a i temu na koniec przyszło. Widzi mi się, co jutro
 3     1, 3 |    uwierzyć.~- Co by mu z tego przyszło?~- Tyla, żeby was pokłyźnić
 4     1, 10| pozwolą i choćby całą wsią iść przyszło, to pójdą, a i z siekierami,
 5     1, 10|      karczmę jeszcze...~Ze wsi przyszło paru gospodarzy z Rochem
 6     2, 13|     innym. Niespodzianie mu to przyszło, samo z siebie nań spadło
 7     2, 13|    pójdzie, ani wiedział! Samo przyszło, ze świata, z wiatrem pewnie
 8     2, 14|      iść nie da! Teraz dopiero przyszło jej do głowy, co był wygadywał,
 9     2, 14|       Że mnie też do głowy nie przyszło! Juści, taka urodna, taka
10     2, 15|      oglądał.~Dobrze, że zaraz przyszło, bo jakoś i kobiety się
11     2, 15|      ino do czego gorszego nie przyszło.~Tak się już dziwnie składało,
12     2, 16|       ci to lichej urodzić się przyszło, tam w tych krajach dalekich,
13     2, 17|       same serce, bo zaraz jej przyszło do głowy, że to pewnie o
14     2, 18|        i rozmyślał, aż w końcu przyszło mu do głowy, że to pewnie
15     2, 19|      na chłopów.~Byłoby może i przyszło z miejsca do bitki, ale
16     2, 22|        nie ludzie, do bicia by przyszło.~- A bo jej pozwalają przewodzić.~-
17     2, 25|          Ani jej nawet na myśl przyszło, że i ona winowata tych
18     2, 25|       powiedam! A kiej do tego przyszło, to mi już wszystko zarówno,
19     3, 26|     nie pokarzą, jeśliby na to przyszło, ale nikto o tym nie pomyślał,
20     3, 27|       to kilka rówieśnic z nią przyszło i społecznie łykali te kotki
21     3, 28|   rozwidnić...~- No... niechby przyszło do tego co rychlej!...~Obrzucił
22     3, 29|        Bych ino gorsze już nie przyszło!... - westchnęła składając
23     3, 30|      Laboga! By to prędzej nie przyszło przed czasem - szeptała
24     3, 30|  objaśnił.~Nikomu do głowy nie przyszło myśleć, kaj się psy podziały -
25     3, 32|     podwórza.~Ani jej do głowy przyszło się opierać: zabrała motyczkę
26     3, 32|    bezwolnie się odsuwała. Aże przyszło do tego, że kiej w stodole
27     3, 32|      Na szczęście, do tego nie przyszło, bo Jagusia zaraz po kolacji
28     3, 33|       to podzieje?~Wszystko to przyszło do głowy Kłębowej, gdy mąż
29     3, 33|       Wróci! Jeszcze na to nie przyszło, bych zbójów puszczali! -
30     3, 35|      gotowa na nowe, bo choćby przyszło najgorsze, to już takie
31     3, 35|    pozwoli.~- A może i Antek - przyszło jej naraz do głowy.~Powróciła
32     3, 35|       mi to nawet do głowy nie przyszło...~- Chłopy zawdy to jeno
33     3, 36|      tym rozprawiano.~Południe przyszło upalne, słońce stanęło nad
34     4, 40| wszyscy byli za jednym, a kiej przyszło się podpisywać, to jeden
35     4, 41|   pacierzów, gdy naraz Antkowi przyszło na myśl podejść do niego
36     4, 44|   poredził wyrozumieć, skąd to przyszło i laczego?~Spierali się
37     4, 45|       wzdychał, a tyla mu jeno przyszło z tych rozważań i turbacji,
38     4, 45|   prawo miałem.~- Ale skąd wam przyszło do głowy upominać się o
39     4, 45|        z brzega.~Zaśby ta komu przyszło co z tego.~Więc i Jasio