Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |     zmieścimy się! - proponowała organiścina.~- Bóg zapłać. Doszedłbym,
 2     1, 5 |           Aż tyle! - wykrzyknęła organiścina. - Jasiu, weź szalik, bo
 3     1, 5 |  wszystkie dziewki - powiedziała organiścina pogardliwie.~- Juści, że
 4     1, 5 |          błoto otwierało.~Próżno organiścina pogadywała o tym i owym,
 5     1, 11|  pacierze otwarli drzwi komory i organiścina z młynarzową wywiedły Jaguś
 6     1, 11|   kowalowie, Józia, młynarzowie, organiścina i co przedniejsi.~Na ostatek
 7     1, 11|         zebrały się gospodynie z organiściną i młynarzową na czele, po
 8     2, 14|          królowie...- objaśniała organiścina.~- Rychtyk prawda, jak to
 9     2, 14|   poczciwie, aż się pobeczała, a organiścina, że to mądra kobieta, wnet
10     2, 16|          wiosny!~- A mówiła pani organiścina jeszcze w moje wesele, że
11     3, 26|           a z wielkiego gatunku. Organiścina odmieniła mi jaja, że trzy
12     3, 28|           Samych jajów sprzedała organiścina w zeszłym tygodniu coś dwadzieścia
13     3, 29|     Hanka z rozczuleniem.~A tu i organiścina wtaczała się we drzwi, bochen
14     3, 30|    stojała z daleka młynarzowa i organiścina, sielnie wystrojone. Zasie
15     3, 32|         ich dom stojący w głębi. Organiścina już była na siedzeniu, a
16     3, 33|     chłopa! - szepnęła urągliwie organiścina.~Teresce jeszczech rzęsistszy
17     4, 37|         osobna o pogrzeb, ale że organiścina przyjęła je kawą, przy której
18     4, 37|    uwierzy! - powiedziała głośno organiścina.~Ale Jagna nie wiedziała
19     4, 38|      Zegar wybił jakąś godzinę i organiścina rzekła powstając:~- Gadu,
20     4, 39|          wyjdzie! - zaśmiała się organiścina, siedząca nad stawem przy
21     4, 40|      wybiera się do Częstochowy. Organiścina pono idzie i powiadała,
22     4, 40|           takusieńką, jaką miała organiścina, całkiem czarna i w czerwone
23     4, 43|        południu! - przywitała ją organiścina nowiną, od której dziw trupem
24     4, 45|           rozgniewał się srodze.~Organiścina chybciej zaruchała drutami
25     4, 45|         Jasiową brykę; wrzasnęła organiścina i zadarłszy kieckę na głowę
26     4, 45|     głupstwa i wrzeszczeli, jaże organiścina musiała przykarcać:~- Cichocie,
27     4, 45|       tym słodkim dzwonieniu, aż organiścina spostrzegła:~- Co tak pilnie
28     4, 45| miarkowałam całkiem co drugiego. Organiścina pchnęła me go szukać...
29     4, 47|     stanęła do sierpa nawet sama organiścina, wzięły żąć i córki, a stary
30     4, 47|         okropne!...~Weszła na to organiścina, zobaczyła i srogi gniew
31     4, 47|          się to przygodziło, ale organiścina, snadź już dobrze przódzi
32     4, 48|       jakby urzeczona, gdy naraz organiścina podniesła z drogi kamień
33     4, 48|        pół ubrana.~- Co ino sama organiścina mi powiedziała, jako koniecznie
34     4, 48|     słońce, juści, co z dala, bo organiścina z dziećmi nie opuszczała
35     4, 49|        trzy po trzy, ale dopiero organiścina trafiła wszystkim do serca,
36     4, 49|         Dopiero po jakimś czasie organiścina wspomniała jej o Jagusi.~-
37     4, 49|          zachodowi. Ostała tylko organiścina i zamknąwszy się z nią,
38     4, 49|         już wszyscy wraz mówili. Organiścina cięgiem rozpowiadała, jak
39     4, 49|           szumiący potok, wiedła organiścina z wójtową, a za nimi przepychało