Tom, Rozdzial

 1     1, 9 | piszczałkach libo i harmonikach, że wrzask się rozlegał, aż w uszach
 2     1, 12|          Juści, że wnet się rozległ wrzask, pisk, łomotanie skrzydeł
 3     2, 13|         niby tę słomę strupieszałą.~Wrzask poszedł po świecie, zamęt,
 4     2, 19|       alkierza, skąd też niezgorszy wrzask dochodził, jeno Socha i
 5     2, 19|             hurmą szli w taniec, to wrzask się podniósł, tupot, krzyki,
 6     2, 19|              od którego bił ogromny wrzask i leciał przez wywarte do
 7     2, 21|        oślepły gniewem i pomstą, że wrzask się zrywał, bój napełniał
 8     2, 21|          się rozbierać.~Naraz jakiś wrzask daleki, przytłumiony zadrgał
 9     2, 24|     huczącym potokiem; podniósł się wrzask i pisk w wąskich opłotkach,
10     2, 25|           zaś każden podnosiła taki wrzask, takie piekło wyprawiała,
11     2, 25|               że wnet karczmę zalał wrzask, groźby, przekleństwa, tupania,
12     2, 25|            dzieci podniesły niemały wrzask, kobiety krzykały przez
13     2, 25|             boków i darły za kudły.~Wrzask było ano już taki, zamęt,
14     3, 26|     pięknych, że ino grały farbami, wrzask się bez to uczynił w izbie,
15     3, 27|        zbędzie, to i ty pomożesz...~Wrzask gęsi podniósł się przed
16     3, 29|             lipach rozłożystych, aż wrzask i ogłuszający świergot rozchodził
17     3, 30|            naraz w podwórzu buchnął wrzask kurzy.~Józka poleciała tam
18     3, 31|            zatrząsł się na wsi taki wrzask i lament, że kto jeszcze
19     3, 31|         zakatrupić za taką krzywdę!~Wrzask buchnął ogromny ku wschodzącemu
20     3, 31|       zewsząd, dzieci zaś jak zawdy wrzask podniesły, otaczając przybyłych.~
21     3, 32|          pól ciepło buchało i ptasi wrzask podnosił się w sadach, jakby
22     3, 32|        łaźnię, że podniósł się taki wrzask, jaże ksiądz im z dala wygrażał.~
23     3, 33|            za orzydle, za szpondry.~Wrzask się rozniósł na całą wieś,
24     3, 33|            jeno Kłębianki podniesły wrzask na niego, że stary krzyknął:~-
25     3, 34|         rozgłosiło o pomordowanych, wrzask się czynił zgrozy pełen
26     3, 34|         syny, radzili pilno, ale że wrzask się robił coraz większy
27     3, 34|             stracić, gdy naraz taki wrzask wstrząsnął całą karczmą,
28     3, 35|        usiłując jej odebrać żelazo. Wrzask napełnił izbę. Jędrek, zanosząc
29     3, 35|         naraz jakby ukropem polani, wrzask buchnął, krzyczeli kłębiąc
30     3, 35|         chwytało, kobiety podniesły wrzask. ~- Niech no który strzeli,
31     4, 37|   Doprowadził ją do ojcowego trupa.~Wrzask ci straszny podniosła, zbiegli
32     4, 37|            piasek, jaże zadudniało, wrzask ci, mój Jezu, buchnął, a
33     4, 42|            chodzonego, podniósł się wrzask, rypnęły obcasy, zaskowyczały
34     4, 43|           wsi zerwał się strachliwy wrzask i kto jeno mógł, leciał
35     4, 44|         głośniej i hardziej.~Na ten wrzask wyszedł naczelnik i stanął
36     4, 44|           że powstał taki męt, taki wrzask i zamieszanie, co się już
37     4, 44|         przeciw.~Grzelowi podnieśli wrzask.~- Na nowo głosować! oszukali!~-
38     4, 49|       podniósł się niewypowiedziany wrzask. Krzyczały jedna przez drugą