Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       Juści, kartofle kiej kocie łby i dużo pod krzami.~- Ha,
 2     1, 2 |        wolno i podnosiły ciężkie łby, aż cienkie strugi wody,
 3     1, 2 |          cięgiem się z babami za łby wodziła... ale zawżdy żona
 4     1, 3 |         było do chwycenia się za łby, stały już cicho, ino się
 5     1, 5 |        albo i te rogate, potężne łby podnosiły się od traw pożółkłych
 6     1, 8 |           bo ich żelazną ręką za łby trzymała, a jak było potrza,
 7     1, 8 |         tam już byli ździebko za łby brali i tarzali po błocie.~
 8     1, 10|         o skrzynie, o ściany, aż łby trzaskały. Krzyk się podniósł
 9     1, 11|       chyliły oszroniałe i senne łby, a dom wciąż śpiewał i tańcował!~
10     1, 12|   radośnie i odwracały od żłobów łby, a nawet źróbka urwała się
11     2, 13|          jam, podnosiły potworne łby, przeciągały zgniecione
12     2, 16|        odwracać ciężkie, ogromne łby.~- Tyś gospodynią, Jaguś,
13     2, 20|        powiadali.~- Wezmą się za łby i pozagryzają jak te wściekłe
14     2, 20|    czasem się wadzono, czasem za łby brano, aż ksiądz potem karcił
15     2, 21|  nieszczęścia wsadzały kolczaste łby do jej serca i tak szarpały,
16     2, 21|        aż się wyłoniły z kurzawy łby końskie.~- Ojcowe! - szepnęła
17     2, 25|        wodzili za orzydla, to za łby, gnietli kolanami, ozdzierali
18     2, 25| pojedynkę na całe kupy, rozbijał łby kolbą fuzji, rozpędzał i
19     2, 25|        kupie całej wodził się za łby z Rzepczakami, ale nim się
20     3, 28|       się jeszcze w pojedynkę za łby biorą i złością dokładają.~
21     3, 29|          się kłócili barzej i za łby brali, że nawet śmierć wybierała
22     3, 29|       znów krowy wynosiły rogate łby zza ogrodzeń, porykując
23     3, 29|    dzieci robiły, co chciały, za łby się wodząc i po drzewach
24     3, 31|      jarzma i do ziemi wszystkie łby przygięła.~Że już co rano,
25     3, 31|       bywa, że kiej się dwóch za łby bierze, trzeci korzysta!~-
26     3, 32|      strachu.~Dzieci jęły się za łby wodzić i krzyczeć, wyciągnęła
27     3, 32|        podnosząc ciężkie, rogate łby, a kajś znowu spłoszony
28     3, 33|       dnia gęściej mus chytał za łby i przyginał do ziemie, do
29     3, 33|         znowu bili na siebie, za łby się wodząc, za orzydle,
30     3, 34|   Hameryki.~- A ojce jeno się we łby skrobią, wzdychają i zaradzić
31     3, 35|        kopytami, grzbiety pręży, łby przygina i leda chwila runie
32     4, 37|      morzyć śpik, tęgo wodząc za łby, że wyciągali coraz ciszej
33     4, 38|          tęskliwe ryki, a rogate łby pokazywały się nad stawem,
34     4, 40|          ku niej ciężkie, rogate łby i czarne, niepojęte gały
35     4, 40|         masło wczorajsze! Urżnij łby i sparz wrzątkiem! Wnet
36     4, 40|      chwiały się rogate, ciężkie łby i raz po raz skłębiały się
37     4, 41|       przyniewolisz, to siekierą łby dzieciom porozbijam, a sama
38     4, 44|         leda chwila wezmą się za łby i orzydla. Próbował spokoić