Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |          Obrządzają se matulę i Jagusię, bo jakże, Jagna kiej pani
 2     1, 8 |    głodny - my ta niegłodne. Na Jagusię po ojcu wypadnie pięć i
 3     1, 10|        o gront tobie idzie, a o Jagusie przypomniał sobie, co mu
 4     1, 10|      sobie w duszy. - Jakże, na Jagusię... - Ale wnet przychodziło
 5     1, 11|   Kobiety wyprowadzały z komory Jagusię nakrytą białą płachtą i
 6     1, 12|     raźno przegrywała, a za nią Jagusię, wystrojoną jeszcze po weselnemu,
 7     2, 17|         z podziwem spoglądał na Jagusię, która gorączkowo uwijała
 8     2, 19|     uderzy! Pił przy tym tęgo i Jagusię niewolił, aż się jej w głowie
 9     2, 20|         że już desperacja brała Jagusię, a Józka całe dnie mamrotała
10     3, 28|         noc dzisiejsza.~- Za to Jagusię o nic głowa nie zaboli:
11     3, 30|   pomyślała naraz, dosłyszawszy Jagusię wracającą na swoją stronę.~
12     3, 30|         jadła i nawet poszła po Jagusię; przyszła ci zaraz sielnie
13     3, 30| powiedział Pietrek, wpatrzony w Jagusię, wystawiającą garnki z komina.~-
14     3, 33|        robić kole gospodarstwa, Jagusię cięgiem przyzywała do pomocy.
15     3, 33|         poredy, a głównie, bych Jagusię wywołać i prowadzić się
16     3, 34|         Macieja, ale dojrzawszy Jagusię śpiącą w ubraniu przywarła
17     4, 37|      syknął kowal poglądając na Jagusię, siedzącą pod ścianą.~-
18     4, 37|            mówił spoglądając na Jagusię, dojącą krowę pod oborą. -
19     4, 38|         ptak jakiś zaśpiewał.~A Jagusię zaczęło cosik rozbierać,
20     4, 39|     Hanki, zajadle powstając na Jagusię, za którą, chociaż nieśmiało,
21     4, 41|    niespokojnością wyczekuje na Jagusię.~Przeszło tak z parę dobrych
22     4, 41|       dopiero przypomniał sobie Jagusię i spiesznie do niej poleciał.~
23     4, 42|         śmiechem rozumiejąc, co Jagusię mają na myślach.~Jeno Szymek
24     4, 43|    natknął się niespodzianie na Jagusię, szła z koszykiem i motyczką,
25     4, 45|    dobrze; ale zdało mi się, co Jagusię - a widząc, że stara skrzywiła
26     4, 45|         jedz! Spotkałem w lesie Jagusię, wracała z jagód i trochę
27     4, 45|        modlił, jednak dostrzegł Jagusię klęczącą nieco z boku i
28     4, 45|     jego odwiedzin, zawołała na Jagusię zajętą kajś w podwórzu.~
29     4, 45|         toteż spotkawszy kiedyś Jagusię odwróciła się od niej plecami
30     4, 47|         w rozmowie raz po raz o Jagusię, sielnie ją sobie chwaląc.~
31     4, 47|  strasznie szarpiąca zazdrość o Jagusię, a już te myśle, że Mateusz
32     4, 48|       tym goręcej modlił się za Jagusię, bo już był całkiem uwierzył
33     4, 49|        najbarzej martwiła się o Jagusię, na darmo bowiem próbowała
34     4, 49|        odpowiedzi.~- Stracił na Jagusię, wiadomo.~Tego się nie spodziewano,
35     4, 49|       zgodziły się na jedno, że Jagusię trza wygnać ze wsi. Rzeknij
36     4, 49|    postanowiono wypędzić ze wsi Jagusię. ~Mało kto stawał w jej
37     4, 49|       od niechcenia zagadywał o Jagusię i lipeckie sprawy.~Niewiela
38     4, 49|   Wiecie, trza tą wodą pokropić Jagusię trzy razy na dzień i nacierać