Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        wyjrzała z chałupy, co się dzieje, a Kuba splunął i schował
 2     1, 4 |          w gazetach piszą, co się dzieje we świecie... ozwał się
 3     1, 5 |           co się gdzie we świecie dzieje i jakie cuda się gdzie stały,
 4     1, 5 |         się, co tam w Lipcach się dzieje...~- Wykopaliśta już?~-
 5     1, 7 |              Zawsze się z nią tak dzieje, że niech kto a ostro spojrzy
 6     1, 9 |        nie wiedzący, co się z nim dzieje. Twarz mu poczerniała, że
 7     1, 11|          widzę, że mu się krzywda dzieje...~- To może byś mu i zapis
 8     1, 11|          obaczę ino, co się z nim dzieje, i zaraz wrócę...~- Jaguś,
 9     1, 12|        nie wiedział, co się z nim dzieje, potaczał się ino a śpiewał
10     2, 13|           wie, co się wedle niego dzieje! A ty, człowieku, sama bierz
11     2, 17|        się widzi, że wszystko się dzieje na świecie, jak przynależy,
12     2, 17|          że ani wiedziała, co się dzieje dokoła. Przecknęła dopiero,
13     2, 18|          zmiarkował, co się z nim dzieje!~- Jakże, czekał, wypatrywał
14     2, 19|           wiedziała, co się z nią dzieje, jeno chwilami, gdy muzyka
15     2, 22|   pomyślisz nawet, co się okólnie dzieje, jakie to kadzielne zapachy
16     2, 23|         wnet pomiarkowali, co się dzieje: krwawe błyski jęły się
17     2, 24|        podjęła głośniej.~- Co się dzieje, mój Jezus! co się dzieje! -
18     2, 24|         dzieje, mój Jezus! co się dzieje! - jęknęła Sochowa chwytając
19     2, 24|          wiedział, co się z Jagną dzieje, bo stara odpędzała ciekawych
20     2, 24|   wiedziała dobrze, co się wokoło dzieje, nawet płaczów dziecińskich
21     2, 24| przewiedzieć, co się tam z Boryną dzieje... boć dobrze zapamiętała
22     2, 24|       pomiarkowanie, co się z nim dzieje. Powlókł się wolno w noc,
23     2, 25|         aż rządca, widząc, co się dzieje, spiął swojego ułanka i
24     2, 25|           dojrzał, co się z ojcem dzieje.~Zatoczył dookoła jastrzębimi
25     2, 25|       wiedząc zgoła, co się z nim dzieje, naraz rozległ się krótki,
26     3, 28|         sieje i niezgorzej im się dzieje! - westchnął Jambroży.~-
27     3, 28|          co się z narodem biednym dzieje, boć tą biedą ludzką się
28     3, 28|          powiadały, co się we wsi dzieje, powiadały...~- W imię Ojca
29     3, 28|           czym się Jagnie krzywda dzieje.~Rocho przegryzał chleb
30     3, 33|      wypytywał o wszystko, co się dzieje w domu, przesyłał pozdrowienia
31     3, 35|     wykrztusić ni wiedząc, co się dzieje.~A ledwie się niecoś uspokoiło,
32     4, 37|         lipeckiej parafii tak się dzieje? - przerwał mu święty Pietr.~-
33     4, 38|    trzymaj, kiej się mnie krzywda dzieje.~- Juści, co za tobą stoję.
34     4, 40|          to się tak dobrze we wsi dzieje.~- Odpiszą mi gront, to
35     4, 45|         błyska, i coś takiego się dzieje, czego już zgoła człowieczy
36     4, 46|           pomiarkowała, że na wsi dzieje się cosik ważnego, psy jakoś
37     4, 47|         nią zatargał.~- Co się tu dzieje! - postąpiła na środek izby
38     4, 49|         słysząc ni czując, co się dzieje dokoła, tylko żywe łzy nieustanną