Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        że i drugiej nie w każdym dworze by znalazł!~Wyrzekał coraz
 2     1, 5 |        na furmana do cugowych we dworze... Znają mię, iżem robotny
 3     1, 6 |          u dobrodzieja albo i we dworze jakim~-Bo to nie bogacze?...
 4     1, 7 |         gadał po niemiecku, a we dworze w Drzazgowej - to z panienką,
 5     1, 9 |       swój mieli, ale służyli we dworze za furmana... w ogiery ino
 6     1, 9 |       starszą panią siedziała we dworze... Dobrze baczę... i kiej
 7     1, 9 |     chciał, że to cięgiem ino na dworze, pod gołym niebem... a śniegi
 8     1, 12|      Przyjmowali suto?~- Kiej we dworze jakim. Mięso całymi michami
 9     1, 12|    wysoki, stancje kieby w jakim dworze, wybielone, z podłogami,
10     2, 14|          robotę?~- Nie, byłem we dworze jednym i drugim, przewiadywałem
11     2, 15|   Robiłem z Mateuszem przy nowym dworze, ale że poganiał i zwiesna
12     2, 15|         coś niespełna rozumu. We dworze nie chce mieszkać i przeniósł
13     2, 15|  wreszcie, by iść go poszukać na dworze, a zarazem by się orzeźwić
14     2, 19|          czują!~- Poczuły też we dworze swoje i ciągną.~- Będą tu
15     2, 20|         bo pono wydusiły owce we dworze, o gospodarstwie, o świecie,
16     2, 21|     gorzej się widziało niźli na dworze, dzieci spały pokulone w
17     2, 22|       biedota i taki psi czas na dworze, kazał powiedzieć, że rano
18     3, 27|      każdym - w chałupach czy na dworze, gdzie się jeno naród kupił,
19     3, 28|         tu ziąb i wilgoć kiej na dworze. Wstańcie i przyjdźcie do
20     3, 28| zaturkotał i dzwonek zajęczał na dworze.~- A to ksiądz z Panem Jezusem
21     3, 29|        obalił się z hukiem... Na dworze zaś tak wiało, że na nogach
22     3, 30|          Rocho wciąż siedział na dworze oczekując na Hankę, że dopiero
23     3, 30|        pokojową była w modlickim dworze, jak to poniektóre dziedziczki
24     3, 31|     niech se do rana posiedzi na dworze - wygrażała zasuwając drzwi.~
25     3, 32|          było i jaśniej niźli na dworze. Józka skrobała ziemniaki,
26     3, 33|         nie było nikogo, jeno na dworze pod ścianą siedziało tych
27     3, 33|         jeszcze przy michach, na dworze.~Zakurzył papierosa siedząc
28     3, 33|         Ale zgodzić się musi! We dworze pełno Żydów, każden o swoje
29     3, 34|    nalazłby śliczniejszą w jakim dworze: ledwie spojrzy na człowieka,
30     3, 34|        okna, zaś pod ścianami na dworze też szła niezgorsza zabawa,
31     3, 36|         też się pono wstawiał we dworze za wsią.~- Wszystkie za
32     4, 37|        zaduch, to przyklękali na dworze, pod oknami i ciągnęli tę
33     4, 38|       większość musiała ostać na dworze tuląc się pod mury i drzewa.~
34     4, 40|   Ojcowego to jeszcze siania! We dworze nie lepsze! - wykruszył
35     4, 45|  będziesz pierwszą na niebieskim dworze, panią se będziesz, dziedziczką..." ~
36     4, 45|         zbożach czytał, o jakimś dworze, stojącym we brzozowym gaju,
37     4, 47|    krzyknął do żony siedzącej na dworze, pod wywartym oknem:~- A
38     4, 49|        wzięła się do różańca. Na dworze pocichły już głosy, tylko