Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        od drogi, już się zebrało dość narodu; kilka kobiet radziło
 2     1, 3 |          skiba za skibą, równo i dość spokojnie, czasem tylko
 3     1, 3 |        miała na spanie ani jadła dość, że się u sąsiadów pożywiać
 4     1, 5 |         sielny i choć to jeszcze dość rano, a narodu już się gęstwiło
 5     1, 5 |         ale w milczeniu, bo obaj dość złości mieli do się na wątpiach.~-
 6     1, 7 |    osobie...~Ale i Panu Jezusowi dość było tego głupiego strachania,
 7     1, 9 |      święte historie. Ludzi było dość, bo i Jambroży z Jagustynką
 8     1, 10|         ją dobrze, baczy! Już mu dość obmierzły jej płakania i
 9     1, 10|       się do kobiet, których się dość zebrało w opłotkach i w
10     2, 13|      cięgiem, bo nie zdzierżę... Dość mi tego, dość mi tego ludzkiego
11     2, 13|        zdzierżę... Dość mi tego, dość mi tego ludzkiego politunku
12     2, 14|       trzymała.~- Mój Jezus! Nie dość biedy, nie dość poniewierki,
13     2, 14|       Jezus! Nie dość biedy, nie dość poniewierki, a tu jeszcze
14     2, 15|          a wznosił się nad rzeką dość wysoko na czterech tęgich
15     2, 15|         w milczeniu.~Narodu było dość przy robocie, ino że na
16     2, 15|         łachmytkowi jak Mateusz.~Dość, że się zawzinali na się
17     2, 15|      rodny był całkiem, że nigdy dość napatrzeć się nie mogła
18     2, 18|           Puść komin, w nocy się dość wygrzejesz, powiedz Pietrkowi,
19     2, 20|        zaglądał mając i u siebie dość swarów! Wójt się też nie
20     2, 20|       nie!...~- Jakże? - spytała dość ciekawie, bo już jej obmierzł
21     2, 20|         wojny przyjdzie, upłynie dość czasu... a co mu szkodzi
22     2, 24|      kiej psa wściekłego, bo nie dość obrazy boskiej, żeby z rodzoną
23     2, 24|    wymyślał na niego; aż i naród dość już wzburzony zmącił się
24     2, 24|         z wolna zrobiła ciemna i dość cicha, śnieg był przestał
25     2, 24| Nabożeństwo jeszcze się ciągnęło dość długo, ale już był do cna
26     2, 25|          dokoła, noc bowiem była dość widna, deszcz ustał, ino
27     3, 27|        ta jej moc szła, to szła, dość że się nie dała, urastając
28     3, 27|         Słońce podniesło się już dość wysoko i ludzie zewsząd
29     3, 27|           ale stary odepchnął go dość silnie i zawołał zupełnie
30     3, 27|     Hanczynej izbie było jasno i dość gwarno, ogień trzaskał na
31     3, 29| pokrzywdzoną, jął się rozchodzić dość śpiesznie, przypominając
32     3, 29|     dzieci z sobą.~Ale siedzieli dość długo, bo dopiero w samo
33     3, 30|     włóki na osadę - mówił Rocho dość smutnie.~- Juści... powiadali
34     3, 33|         nie przeszedł i tydzień, dość już wszystkie miały tej
35     3, 33|        latoś niźli po inne roki, dość, że w Lipcach nastał czas
36     3, 36|          gardzieli.~Siedział tak dość długo, rozglądając się nieprzytomnie,
37     4, 43|         gdyż nazajutrz trza było dość wcześnie wyruszać.~Tylko
38     4, 49|   żeniate kobiety i uradzali już dość długo, gdy Płoszkowa zakrzyczała:~-