Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |    mruknął, przerywając, bo się kościół uciszył. Ksiądz wszedł na
 2     1, 4 |         kolana - jęk przeleciał kościół, i naród, jak las przygięty
 3     1, 4 | skrzydłami.~Procesja obchodziła kościół.~Kuba osłaniał dłonią świecę
 4     1, 9 |         takie wielgachne niczym kościół...~- Bajesz! - rzucił wzgardliwie.~-
 5     1, 9 |      resztę i poszedł z Kubą na kościół pomodlić się i wysłuchać,
 6     1, 12|      żebry iść... we świat, pod kościół gdzie... abo jak ten stary
 7     1, 12|        prosięcinie z grochem.~- Kościół się pali czy co?~- Nie krzyczcie!
 8     1, 12|    spólnie chwałę Pańską, w ten kościół święty, nieśmiertelny, Boży!
 9     2, 15|         poradzi. Wlazła gapa na kościół, kracze i myśli, że jest
10     2, 16|     czerwieniały chusty kobiet.~Kościół był zapchany do cna, aż
11     2, 16|      gruchnęli pierwszą kolędę, kościół zatrząsł się od śpiewów,
12     2, 24|      nieszpory już się zaczęły, kościół był pełny a tak mroczny,
13     2, 24|   człowiecze, trzeba~- zahuczał kościół, że jakby z jednej, niepojętej
14     2, 24|        do kraty; cisza ogarnęła kościół, że każde słowo księdza
15     2, 24|      niego z hukiem, jakby cały kościół się walił, obejrzał się
16     2, 24|       ruszył z powrotem do wsi.~Kościół był już zamknięty, w chałupach
17     3, 26|         prawie, na drugim końcu kościół wznosił wysokie, białe mury
18     3, 26|    ciężkie wzdychy rwały się na kościół albo to jakie słowo pacierza
19     3, 28|         dniem nie przykusztyka, kościół musi pierwej obrządzić.~-
20     3, 28|  zakalikuje organiście, a Magda kościół podmiecie. Narychtowałem
21     3, 30|  przepychać do przednich ławek.~Kościół już był jakby nabity, ściżbiony
22     3, 30|          Cichość z nagła objęła kościół, jakby tego zwiesnowego
23     3, 30|     światła, gęsty mrok zalegał kościół, że to oknami a głównie
24     3, 30| miłością niesione...~Obchodzili kościół we środku a wolniuśko, noga
25     3, 30|      Alleluja! Alleluja! Huczał kościół, aż mury się trzęsły, śpiewały
26     3, 31|         wyprzódki biegnąc przed kościół, kaj już pierwsze wozy zajechały,
27     3, 32|      otwierało, tak wyrywali za kościół na topolową - ale na długiej,
28     3, 32|    dojrzał szarą stodołę; jeden kościół, co się wynosił białymi
29     3, 34|    ledwie co wysypali się przed kościół, bych nieco ochłonąć pod
30     3, 36|        było, Hanka wyglądała za kościół, aż na topolową szła patrzeć,
31     4, 37|        ku drzwiom za krzyżem.~A kościół aż się zatrząsł od krzyków,
32     4, 38|   Dopiero w czas procesji, kiej kościół zatrząsł się od śpiewań,
33     4, 38|       po księżemu, i zbierał na kościół, co łaska. Witał się ze
34     4, 39|       głośno trzepała pacierze.~Kościół był cichy, chłodny i mroczny,
35     4, 46|  wyniesie ów święty, utęskniony Kościół... A mówię wam, że stanie
36     4, 48|         mgłach majaczył mu cały kościół, Tereska, leżąca krzyżem
37     4, 48|         kiej się wywalili przed kościół, skropił ich wodą święconą