Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |    buchał płomieniami.~- Jacek ! wodę panu do mycia.~- Dyć zara,
 2     1, 4 |   zachodem, kiedy .słońce bije w wodę. I poczuł się jakoby w niebie
 3     1, 6 |       raz je zzuwała, żeby wylać wodę.~- Szymek, a dyć się ruchaj
 4     1, 6 |        komina, wylewała z trepów wodę i rzekła:~- Jaguś, jutro
 5     1, 7 |        wywrzeć stawidła i puścić wodę do rzeki, która i przez
 6     1, 10|    błyskały już okna i padały na wodę długie, porwane, drgające
 7     1, 10|          Witek coraz to nosił mu wodę wiaderkiem i ukradkiem prał
 8     1, 12|        gębie... księża kobyła po wodę jedzie, tak... postaje...
 9     2, 15|       rychtował kloce, zastawiał wodę, puszczał, przybijał drzewo
10     2, 15|         niby kloc ciężki padł we wodę.~Rejwach się uczynił i krzyk
11     2, 16|     przycichała ; nosili jeszcze wodę ze stawu, rąbali drwa, to
12     2, 17|  pozdrowieniem i nie sięgnęła po wodę święconą, a przeszła mimo
13     2, 18|         albo ten handlarz, co za wodę i ogień każe sobie płacić!-
14     2, 18|         stawie przeręble, nosili wodę, wywierali wrótnie do stodół,
15     2, 18|     smutnie Rocho.~- Popróbujcie wodę nosić przetakiem, a obaczycie,
16     2, 19| wieczorowymi obrządkami, jeszcze wodę nosili ze stawu, jeszcze
17     2, 20|       niósł przed nim na talerzu wodę święconą, a on w głos się
18     2, 20|  gdziesik cieknął i przepuszczał wodę w takim miejscu, że i pod
19     2, 20|        indziej - i jak kamień we wodę, ni znaku po nich! To i
20     2, 23|        spadłam ze stołka... ażem wode piła na strzeźwienie...~-
21     2, 25|     bieżyj pomóc Pietrkowi, trza wodę spuścić ze sadu, bo może
22     3, 26|   leciuchnej przysłony, obsiadły wodę kręgiem niskich, szerokich
23     3, 28|    kropel bijących nieustannie w wodę, a wszędy szła plucha, że
24     3, 28|  rozgorzałymi ślepiami.~Hanka aż wodę piła, długo nie mogąc się
25     3, 29|         z dołów przed sadzeniem, wodę z pól spuszczać, gnój wybierać
26     3, 30|  stajniach, skrzypiały wierzeje, wodę czerpali ze stawu, bydło
27     3, 31|           jakby kamień rzucił we wodę.~Wójt też się pokazał we
28     3, 32|         świnia... Do czasu dzban wodę nosi, do czasu... Nie bój
29     3, 32|        Michał organistów poniósł wodę święconą i kropidło, Jambroży
30     3, 33|      myli przed chałupami, to po wodę do stawu wypadały rozdziane
31     3, 35|        Jagna wyszła z wiadrem po wodę do stawu.~Wtedy Mateusz
32     3, 35|     zakłopotaniu jęła rozgarniać wodę nogami. Mateusz też się
33     4, 43|          we zboże, jak kamień we wodę, tęgi wywijacz! Nie markoć
34     4, 47|          obleczenie na pościele, wodę święconą, całkiem jeszcze
35     4, 48|         zaczynała wstawać, brali wodę ze stawu, wypędzali bydło
36     4, 49|     jakby ręką odjął! Dały mi tę wodę zakonnice w Przyrowie.~-