Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |          niż dwie wsie razem...~- Powiadali wczoraj na sądach, że nadawać
 2     2, 14|    wygadać do syta.~Słuchali jej. Powiadali swoje, a choć się strzegli,
 3     2, 14|             zagadnął Kłąb.~- Nie, powiadali ino ludzie, że tną ten przykupny
 4     2, 15|         przyjechał.~- Wrócił, ale powiadali, że coś niespełna rozumu.
 5     2, 15|         niego przekpiwała, o czym powiadali na robocie, tyle go to obchodziło
 6     2, 15|         skoku.~- A to, co o Antku powiadali - podjął znowu Mateusz,
 7     2, 16|        nie widział. Dobrze na wsi powiadali, że całkiem zgłupiał z tego
 8     2, 16|          Jezus tyle wycierpieć! - powiadali rozważając, gdy skończył,
 9     2, 18|       kowal, ale nie ja!~- Jakże, powiadali, że u was był sam dziedzic
10     2, 19|           dufający w swoje morgi.~Powiadali też, jako i Stacho Płoszka,
11     2, 19|        pono lekuje...~- Wawrzona! Powiadali o tym, alem wierzyć nie
12     2, 20| rozjaśniła, bo księdzu wierzył.~- Powiadali mi też, że ją srogo karzecie
13     2, 20|      zamierza.~- Nic mi o tym nie powiadali.~- Jak się parszywa owca
14     2, 20|           co gorszego, jak o niej powiadali.~- Wezmą się za łby i pozagryzają
15     2, 20|      zabawiali, a tak hucznie, że powiadali, jako Kłąb dopożyczył pięćdziesiąt
16     2, 22|         nawet, czy był... i znowu powiadali, przędli a motali dalej
17     2, 22|           dziady i wędrowce różne powiadali...~Aż w końcu trzeciego
18     2, 24|             Jakże! zaraz do dnia, powiadali, wygnał ją, skrzynkę za
19     2, 24|         razu przez cały ten czas, powiadali, że zakopał się w pierzyny
20     2, 24|      błyszczało światło do późna, powiadali, że do drugich kurów, bo
21     2, 24|           podpaleniu różnie różni powiadali, ale widząc, co wyprawia,
22     2, 25|           drugiego dnia powrócił; powiadali sobie we wsi na ucho, że
23     3, 26|             No, to chwała Bogu! A powiadali ludzie, jakoście jeszcze
24     3, 28|      proboszcz długo nie strzyma, powiadali, że mu gospodyni cięgiem
25     3, 29|        deszcz spadł ulewny. Nawet powiadali, że pioruny gdziesik biły
26     3, 30|         dziedziców brat, o którym powiadali, że głupawy był nieco, bo
27     3, 30|          dość smutnie.~- Juści... powiadali o tym... hale Niemcy naród
28     3, 30|   wysiedzi on długo na Woli, nie! Powiadali, co się już za kupcami ogląda... -
29     3, 32|           czy co?~- Już we święta powiadali, co dziedzic ogląda się
30     3, 33|         się ta pożywią i drugie!- powiadali starzy kiwając głowami.~
31     3, 33|       oczyma sprawdzał, że prawdę powiadali.~Ale jak stoją rzeczy, nie
32     3, 34|      dziesięć chojarów.~- Dał mu? Powiadali mi coś o tym, ale nie uwierzyłem.~-
33     3, 34|        tego jeszcze nie bywało!~- Powiadali, co za to starą chałupę
34     3, 35|           zdzierżył wzburzenie.~- Powiadali, że to Dominikowej robota
35     4, 40|        już nic jeść nie mogłem.~- Powiadali chłopy, jak tam żywią, że
36     4, 41|   rozważał wszystko, co mu o niej powiadali.~- Takaś to ty, jagódko,