Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |         przyjde do cie...~- Co? Na dwór skargę podajecie?~- A bez
 2     1, 5 |             i zdechła krowa. Niech dwór płaci.~- Juści, o nic nie
 3     1, 5 |         było żal, bo miarkował, że dwór mu wszystko zapłaci, i z
 4     1, 7 |          to czas taki, co i psa na dwór wygonić trudno, a tu niejeden
 5     1, 7 |         lato go nie było.~- Jakże, dwór stawiał we Woli.~- Majster
 6     2, 13|           przewiedła przez izbę na dwór. Krowa się opierała, szła
 7     2, 15|        wyrychtowałem mu dom, że na dwór patrzył, aż mnie za to chciał
 8     2, 15|       kierz, nogą drzwi wywalił na dwór i poniósł go prędko za tartak,
 9     2, 17|            pójdą z wami! Niech się dwór dowie, że nie nastaje na
10     2, 18|      chodzą, co?~- A raz w tydzień dwór pozwala każdemu przychodzić
11     2, 19|         zaraz podniósł, wyszedł na dwór i powlókł się ku młynowi.~
12     2, 20|          zgodnie, po dobroci, to i dwór by się ugodził z wami, mówił,
13     2, 20|             Że ludzi podmawiasz na dwór, że trzeba by cię oddać
14     2, 20|         kupą całą pojedziecie, ale dwór winowaty, to niech płaci.~-
15     2, 21|     spokojnie.~- Trudno to będzie, dwór ma długie ręce i wszędzie
16     2, 21|       niczego!~Wyjrzała jeszcze na dwór, wiatr całkiem ustał, uspokoiło
17     2, 22|            dojrzał za łąkami jakiś dwór sielny, jakby cały ze śrebła,
18     2, 22|    opłotkach, aż któryś Kłębiak na dwór wyleciał i powiadał potem,
19     2, 22|            wyjrzeć, sam poszedł na dwór, by uspokoić wszystkich.
20     2, 22|            swój miał, chałupę kiej dwór i młynek nad strugą.. Pan
21     2, 22|        król zajeżdżał do niego, na dwór zapraszał i między swoich
22     2, 25|        miejsca zaczął pomstować na dwór...~Ale choć wszystkim trafił
23     2, 25|           ścierpieć, ni podarować! Dwór las nasz tnie, dwór nikomu
24     2, 25|     podarować! Dwór las nasz tnie, dwór nikomu z naszych roboty
25     2, 25|          naszych roboty nie dawał, dwór cięgiem na nas nastaje i
26     2, 25|           jechało im na karkach...~Dwór uprzedzony przybywał rębaczom
27     3, 26|       trudno było nosa wyścibić na dwór. Zbieraliśmy się właśnie
28     3, 28|          la świń i ruszył żwawo na dwór.~Wszyscy też poszli za nim
29     3, 28|        myślała Hanka wyzierając na dwór przed spaniem.~Juści, czas
30     3, 29| naszczekiwania piesków wyjrzała na dwór.~U Jagny jeszcze się świeciło.~-
31     3, 30|          przykrzyło i poleciała na dwór patrzeć, jak prawie z każdej
32     3, 31|           wolna wyporządzim, że za dwór starczy!"~- Cie, taki szlachcic,
33     3, 36|            i w koszuli, poszedł na dwór.~Drzwi były wywarte, całą
34     4, 37|         ciężkich turbacji, jaże na dwór roznosiły się chrapania.~
35     4, 42|           nie wspomożemy.~- Sielny dwór, widzę, zamyślasz! - warknęła
36     4, 45|           ogrodzenie widniał biały dwór, stojący w wyniosłym zagaju