Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |     pognać, do obcych.~A wójtów brat najgłośniej wykrzykiwał,
 2     1, 5 |       Widzisz go, juchę. Za pan brat świnia z pastuchą. - Ozeźlił
 3     1, 11|         raili, wyżalali się jak brat przed bratem, kiej ten krześcijan
 4     2, 14|      przecież Magda ni swat, ni brat:~Pogadali o tym i owym i
 5     2, 17|    Michał Caban, Franek Bylica, brat Hanczynego ojca, Walenty
 6     2, 18|   nieraz ludzie, że dziedzicowy brat wrócił z dalekich krajów
 7     2, 18|      robi.~- Jezus! Dziedzicowy brat, a klęczy przy Kubowym grobie! -
 8     2, 18| sztuczka, bo jakże, dziedzicowy brat i stojałby tam o Kubę! Głupi
 9     2, 19|      Balcerek, przyszedł wójtów brat i drugie; te wszystkie najpierwsze
10     2, 19|  szepnął twardo~Szymek, Jagusin brat, któren niedawno przyszedł
11     2, 19|        się w cień, wtedy wójtów brat, Grzela Rakoski, choć nie
12     2, 19|       To pan Jacek, dziedzicowy brat z Woli! - objaśniał Grzela.
13     2, 25|        prowadził Grzela, wójtów brat.~A w końcu Bylice szły,
14     3, 30|     drogi pan Jacek, dziedziców brat, o którym powiadali, że
15     3, 31|      taki szlachcic, dziedziców brat! - dziwiła się stara.~-
16     3, 32|       Wólce! Ja ta zawdy za pan brat z dziedzicami i z dworskimi
17     3, 32|      buntowniki: Grzela, wójtów brat, i Mateusz... Antka jeno
18     3, 33|        gdyż drugą przy działach brat oderznął i przeniósł na
19     3, 33|      zaś potem i Grzela, wójtów brat, powiedział im jakieś niemieckie
20     3, 33|          Dopiero Grzela, wójtów brat, poszedł na przewiady i
21     3, 34|      między nimi Grzela, wójtów brat.~- Cóż? Pietr śpią jeszcze? -
22     3, 34|   jeszcze? - pytali ciekawsi.~- Brat mój rodzony, ale kto tak
23     3, 34|      plecami, bo Grzela, wójtów brat, zaczął im cosik raić z
24     4, 37|          zaginęło miłosierdzie, brat powstaje na brata, dzieci
25     4, 37| wrzasnął zeźlony Grzela, wójtów brat. ~Jęli się już kłócić a
26     4, 37|       to powstał Grzela, wójtów brat, i zawołał:~- Święta prawda!
27     4, 38|        któryś, a Grzela, wójtów brat, wyrzekł niby to z frasobliwością:~-
28     4, 39|      stara z proboszczem za pan brat! Drugą to by już dawno wyklął
29     4, 40|        Taki parob kochany, taki brat najmilejszy. I kto by się
30     4, 41|         i ze Żydami jest za pan brat.~- Konie masz, porządek
31     4, 42|        ziemię, a Grzela, wójtów brat, przy samym krzyzie nade
32     4, 43|        darmo słowa nie puści.~- Brat mój, a słucham kieby zgoła
33     4, 44|       świecił, z kim był za pan brat, a od każdego cosik wycyganił,
34     4, 44|          zawołał Grzela, wójtów brat, i odszedł na stronę, kaj
35     4, 45|         zziajany Grzela, wójtów brat, rozpytując się niespokojnie,
36     4, 49|   Prawił jeszcze Grzela, wójtów brat, przemawiał stary Płoszka,