Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |            wrześniowy.~Na ściernisku, tuż za stodołami, pasł się dzisiaj
 2     1, 4 |          świecę i trzymał się uparcie tuż przy księdzu, nad którym
 3     1, 5 |               zaraz tak się stało, bo tuż za karczmą dopędził go organista,
 4     1, 10|           zatoczył, bo z nagła ujrzał tuż przed sobą jej twarz rozpłomienioną,
 5     1, 11|          przechylił się za Boryną, bo tuż przy nim siedział, i uskubnął
 6     1, 11|              ci to, już!~Po wianeczku tuż -~Kornet wity. czepiec szyty,~
 7     2, 15|             Drzwi wychodne prowadziły tuż przy izdebce, przeszedł
 8     2, 16|        ostatku Rocho.~Juści, że była, tuż nad wschodem, jakby się
 9     2, 18|             kamionek, ni borów - jeno tuż za smętarzem, na dróżce
10     2, 21|            Krzyż stał na skraju lasu, tuż przy drodze, broniły go
11     2, 22|              ale ogólnie nie lubiana; tuż za nią wsunęła się cicho,
12     2, 22|          końcu i wyczekiwany Rocho, a tuż za nim Mateusz.~- Wieje
13     2, 22|            czworakach, a za nim szedł tuż drugi wodziciel, ze słomianą
14     2, 22|               śniegi i mrozy, a wilki tuż za nim, że mu już niejeden
15     2, 23|            głęboki otwór, czerniejący tuż nad ziemią. ~ ~. . . . . . . . . . . .~ ~
16     2, 25|          Boryną, jadącym na przedzie.~Tuż za nim ciągnęły Płoszki,
17     3, 26|             Kłębowego domu, stojącego tuż w rząd z plebanią.~Z dygotem
18     3, 27|                Wiecie - przysunął się tuż do niej - organista wygadał
19     3, 29|              wsi uważana, siała groch tuż za płotem w czarną i sielnie
20     3, 29|            dwóch chłopaków podorywało tuż przy drodze kartoflisko:
21     3, 29|     przenosiny.~Chałupa Sikorów stała tuż przy dróżce, na skręcie
22     3, 32|          przełaz nad polną drogą, kaj tuż przy brogu leżały czarne,
23     3, 32|      truchcikiem.~Jagna poszła w trop tuż za bryczką. Jasio krzyczał
24     3, 32|     kwitnących.~Ksiądz szedł z asystą tuż za krzyżem i śpiewał wraz
25     3, 32|             krzyża Borynów, za którym tuż zaraz był kopiec, na skraju
26     3, 32|               za całym światem. A toć tuż przed nią i za nią, i wszędy
27     3, 36|          Żuraw studzienny wynosił się tuż przed nim, cień długi kładąc.~-
28     4, 37|          wszystkie mieli na oczach, a tuż za nią wlekła się rodzina
29     4, 38| przyjacielstwo trzyma.~Przycichły, bo tuż przed nimi jawiła się Jaguś
30     4, 40|        ruchając się już z miejsca, bo tuż przed nim z żyta wyściubiały
31     4, 41|           wytracił...~Milczeli stojąc tuż przy sobie, biedro w biedro.
32     4, 42|               na swoje gronta. Leżały tuż pod lasem, jednym bokiem
33     4, 45|           głową, rój zakręcił z nagła tuż nad nim i poszedł prosto
34     4, 48|              i wyszedł spotykając się tuż przed progiem oko w oko
35     4, 48|            topolowej, a matka stojała tuż przed nimi z groźną i nieprzebłaganą