Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |           wytrzepywano świąteczne szmaty, zmięte całotygodniowym
 2     1, 4 |        ukrzywdzenie wszystkich! A szmaty po matce to dusi w skrzyni
 3     1, 6 |     szarug wychylały się chwilami szmaty pól poczerniałych, przemiękłych,
 4     1, 10|         Hale, tyle... a statki, a szmaty, a krowę, a ileś wycyganił
 5     1, 10|   czerwieniły się kobiety pierące szmaty - kijanki trzaskały zajadle
 6     1, 10|        przyodział się w zwyczajne szmaty i poszedł w podwórze do
 7     1, 10|           morgów zapisali... a te szmaty po matce... te, paciorki...
 8     1, 10|    ukradkiem prał w potoku jakieś szmaty skrwawione...~Stary nie
 9     1, 12|    poredźcie.~W milczeniu odwijał szmaty przekrwione, zeschłe i tak
10     1, 12|      jakąś maścią, obwinął w nowe szmaty, dopiero go otrzeźwił.~-
11     1, 12|    komorze wnet się przestroiła w szmaty zwyczajne, tyla że świąteczne,
12     1, 12|         mył i krępował w zmoczone szmaty.~Roch na klęczkach przyświecał
13     2, 14|         wam przecież, jeść macie, szmaty macie, czegóż wam więcej?...~-
14     2, 14|     leżały na śniegu porozrzucane szmaty, pierzyna, rupiecie jakieś...
15     2, 14|       wyrzekaniem zaczęła zbierać szmaty i wiązać w toboły.~- Chodźcie
16     2, 16|    wybełkotał.~- Mowę odmień; nie szmaty! - rzuciła Jagustynka.~-
17     2, 20|    wyglądał, nawet jej świąteczne szmaty zamknął i klucz nosił przy
18     2, 20|         dziewkę cię ma, a ty nic; szmaty ci pono w skrzyni pozamykał,
19     2, 20|          klucze od skrzyni, muszę szmaty przewietrzyć.~Dał przywstydzony
20     2, 20|         klucz.~- Same moje są tam szmaty, to już sama se przypilnuję! -
21     2, 24|          nią wyrzucił i wszystkie szmaty - dorzuciła milcząca dotąd
22     2, 24|       przy tym do cna z ciała, że szmaty wisiały na niej kiej na
23     3, 27|     odmieniali na głowie zmoczone szmaty, wody pić podając albo i
24     3, 27| wybierającą ze skrzyni świąteczne szmaty. - A to ci powiem, jak było...
25     3, 27|        izbie układając świąteczne szmaty we skrzyni.~- Pietrek, a
26     3, 29|      suszyli przeprane dopiero co szmaty, wietrzyli po sadach pościele,
27     3, 30|        sama się też we świąteczne szmaty przyodziewając, a pod studnią
28     3, 30|           przewłócząc się w suche szmaty, ale mimo strachu wyszła
29     3, 32|       trepy nabierało się wody, a szmaty na nic się marały w błocie,
30     3, 32|      kulas miał jeszcze spowity w szmaty, koszyk wyplatał na progu
31     3, 35|           wszystko owinął w mokre szmaty. Przykazawszy Jagusi, by
32     4, 40|      słońca, wyniesła dziecińskie szmaty i poszła je przeprać we
33     4, 40|       jeno rozwiesiwszy przeprane szmaty na płocie, poleciała budzić
34     4, 45|             a potem we świąteczne szmaty me przyobleką i pochowek
35     4, 47|    przepieram na drogę co lżejsze szmaty.~- Ale pono z drugich wsi