Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       krzami . ~A ksiądz usiadł z powrotem na kółkach od pługa, zażył
 2     1, 3 |         kilka kroków i zawracał z powrotem stróżować.~- Ale, złap wiater
 3     1, 3 |           dwa pacierze już była z powrotem, i zaraz pojechali.~Szymek
 4     1, 4 |        popłakując szła miedzami z powrotem do domu; ciężko jej było
 5     1, 7 |            Wzięli się akuratnie z powrotem do roboty, kiedy Roch stanął
 6     1, 9 |          nie miał go kto nagnać z powrotem, tyle co stary Łapa naszczekiwał
 7     1, 10|          przed Antkiem zawrócił z powrotem do Borynów.~- Jest gospodarz? -
 8     1, 11|    krzyczeć, czemu nie wstają.~Za powrotem chciała ostro wołać na Jagnę,
 9     2, 13|         już Hanka krowę ciągała z powrotem do zagrody, i nawet Antek
10     2, 14|      Pozanosiła je na grzędy, a z powrotem wywarła gębę na Weronkę,
11     2, 17|           już z sieni nawracała z powrotem. Była w gorączce męczącej,
12     2, 18|          wodą do ognia i siadła z powrotem do kądzieli, ale nie przędła,
13     2, 21|       stało... może by przyzwał z powrotem... nie zdzierżysz tej biedzie,
14     2, 21|        niechby się jeno dorwała z powrotem gospodarstwa, niechby znowu
15     2, 22|          zarżał, by go przyjęli z powrotem, ale na to wyleciała wdowa
16     2, 24|  zapamiętałość, że ostro ruszył z powrotem do wsi.~Kościół był już
17     2, 25|        Długo ich widać nie było z powrotem, nie było chałupy, żeby
18     3, 30|           tam przy nim ni potem z powrotem przy ludziach, więc teraz
19     3, 30|       szamotań.~Zawróciła naraz z powrotem i dosłyszawszy głosy skrzypicy
20     3, 32|           przez zapaskę, oddała z powrotem.~- Kumie, czy to wszystkie
21     3, 32|       gorzałkę, bo Żyd, ucieszony powrotem chłopów, dawał na bórg,
22     3, 32|          całego serca cieszył się powrotem i swoimi, które raz po raz
23     3, 35|         ganku, gdy przechodziła z powrotem, ale udawał, że jej nie
24     3, 36|          granicy tykę poleciała z powrotem.~Pozrucali spencerki, podwinęli
25     4, 37|      szepnęła gorąco bierąc się z powrotem do pacierza.~Kajś w pobliżu
26     4, 40| kapuściane wysadki.~Wracali już z powrotem, gdy przechodząc kole ojcowej
27     4, 40|       jucha! - szepnął siadając z powrotem - cóż, kiej i jastrząb musi
28     4, 40|        witając i ciesząc się jego powrotem.~Przyszedł Mateusz z Grzelą,
29     4, 40|     zasądzą?...~Antek przysiadł z powrotem i tak się srodze zamedytował,
30     4, 41|          płótno, czy wyschło, a z powrotem pomocz, jeszcze do zachodu
31     4, 41|    unosząc ciężką głowę i opadł z powrotem, ale już nie zasnął, gdyż
32     4, 41|       nagłym gniewie i zawrócił z powrotem na wieś. Dopadł dróżki proboszczowskiej,
33     4, 43|           się dogadać, zawrócił z powrotem do siostry.~Ona zaś wlekąc
34     4, 43|      wieczór, kiej się znalazła z powrotem, w oknach było już ciemno,
35     4, 45|         to od śmiechu, zawrócił z powrotem, ale uszedłszy kilkanaście