Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         świat! Cichoj, Burek! bo to pewnikiem wójt! - pociągnął sznurkiem
 2     1, 5 |         żółtek powiada, że dobra, a pewnikiem cygani...~- Galanta, la
 3     1, 10|             Spróbujcie ino tknąć, a pewnikiem wesela nie doczekacie...~
 4     2, 15|         pięciu morgach siedziała.~- Pewnikiem stara.~- Bogać ta młoda,
 5     2, 16|         niedzielę, trzy dni temu.~- Pewnikiem ckni się im w tych szkołach? -
 6     2, 17|          jeno uwidzi - zrobię!...~- Pewnikiem to zrobi, pewnikiem! - dogadywał
 7     2, 17|                 Pewnikiem to zrobi, pewnikiem! - dogadywał Jędrzych trwożnie
 8     2, 18|          Józka? - spytał po chwili.~Pewnikiem u Nastki, cięgiem tam przesiaduje.~-
 9     2, 19|       kopania ku Ulisi sołtysównie, pewnikiem dzisiaj zapije sprawę i
10     2, 21|             przepija wszystko, a ty pewnikiem mrzesz głodem z dziećmi.~-
11     2, 22|      odmianę.~- Od borów coś huczy, pewnikiem przyjdzie odelga - dorzucił
12     2, 23|            słychać głosy na drodze, pewnikiem rozchodzą się od Kłębów.~
13     2, 25|            ona wyrabia, choć dobrze pewnikiem wiedział o jej schodzeniach
14     3, 26|          Ale Michał wyrósł galanto, pewnikiem już dobrodziejowi przygrywa
15     3, 26|             Siadajcież... strudzeni pewnikiem jesteście. Gęsi się ano
16     3, 26|                  A kaj to chłopaki? pewnikiem w polu z Tomkiem?- zapytała
17     3, 27|             to Pietrek z Witkiem?~- Pewnikiem poszli na wieś, bo Pietrek
18     3, 28|         wezwała sprzątać pokoje, bo pewnikiem goście do nich zwalą na
19     3, 31|             znowu Jagna zadziała?~- Pewnikiem u organistów panience fryzki
20     3, 31|        zasie Teresce żołnierce...~- Pewnikiem bękarta! - zawarczała Jagustynka,
21     3, 31|            a nikogój nie było... To pewnikiem Kubowa dusza przychodzi...-
22     3, 32|             to nie omentry.~- Kupce pewnikiem, niej wyglądają na chłopów.~-
23     3, 33|             to darmo. Mateusz to by pewnikiem poredził.~- Nie, nie! -
24     3, 33|             popasają!~- Na Podlesie pewnikiem ciągną - rzekł ktoś domyślnie.~-
25     4, 37|            drugiej stronie stawu.~- Pewnikiem do księżego byka! - ozwała
26     4, 37|             ale już tobie, sieroto, pewnikiem, co barzej ciężko - mówiła
27     4, 38|              że niech Bóg broni, to pewnikiem śpi se kajś w cieniu...
28     4, 40|             z drugiego końca wsi.~- Pewnikiem z karczmy, od Magdy! A to
29     4, 41|               Cóż to jej, chora? ~- Pewnikiem ośpica, bo czerwona i rozpalona
30     4, 42|             dobrego serca. A juści, pewnikiem chce zrobić na złość matce,
31     4, 43|            jej moją maciorkę! Zamrę pewnikiem, to Nastuś za to zmówi za
32     4, 43|            i wieś, i wszystko, i że pewnikiem pójdzie we świat, gdzie
33     4, 45| Naczelnikowi pisarz nie żałował, to pewnikiem i la pana starszego ostawił
34     4, 45|            z oczów kajś w zagaje... pewnikiem przed gorącem...~- Święci
35     4, 45|          dziwnie czegoś markotna.~- Pewnikiem przerwałam waju pacierze,