Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |     Troje ich, a mają piętnaście morgów, to niby na Jagnę pięć i
 2     1, 2 |        chałupę i lewentarz! Pięć morgów to rychtyk te pola za mojem
 3     1, 2 |       posiały latoś, tak... Pięć morgów do moich to... trzydzieści
 4     1, 3 |          nastawał, żeby mu sześć morgów odpisać i morgę lasu, a
 5     1, 4 |   szarpiącym buntem.~- Ino osiem morgów by wypadło - wykrzyknął
 6     1, 4 |      głupia, zawżdy z tego osiem morgów nasze...~- Żeby chociaż
 7     1, 6 |     chłopa to już lata ma, ale i morgów ma tyla, że się parobki
 8     1, 6 |     górką...~a choćby i ze sześć morgów zapisał... Słuchasz to ?
 9     1, 6 |           Słuchasz to ? Ze sześć morgów! A trza ci iść za chłopa...
10     1, 8 |          jak mnie! Całe dziesięć morgów pola jak złoto dałam, i
11     1, 8 |   zapiszcie i wy sześć. Te sześć morgów przy drodze, gdzieście to
12     1, 8 |       ale bójcie się Boga, sześć morgów to karwas pola, całe gospodarstwo.
13     1, 8 |        krzywda wasza, i te sześć morgów zapiszecie.~- Juści, la
14     1, 8 |         Maciej zapisują te sześć morgów przy, drodze - powiedziała.~-
15     1, 9 |     rejenta zapisał Boryna sześć morgów Jagusi... Wrócił późno i
16     1, 10|          z gardła, wyrwij! Sześć morgów grontu! To my u niego z
17     1, 10|          Zapisaliście całe sześć morgów!~- Bom tak chciał, a zechcę,
18     1, 10|        nie dali, nawet tych jego morgów matczynych, a robimy wam
19     1, 10|        Sprzątacie za to z trzech morgów.~- A odrabiamy wam za dwadzieścia
20     1, 10|            Pokarze... Całe sześć morgów zapisali... a te szmaty
21     1, 11|        bo to nie zapisał sześciu morgów!~- Za tę dziecińską krzywdę
22     1, 11|        nie powalała!~- A po pięć morgów mają i żenić by się już
23     2, 15|        to przyżenić, zawżdy pięć morgów...~- I zawszony kożuch po
24     2, 15|   wzielim ino dwa wozy, a z tylu morgów...~- Nie pójdę się upominać
25     2, 20|        że Szymek miał tylko pięć morgów i to nie wiadomo; czy mu
26     2, 22|    dorobiła nowego chłopa i tych morgów, co po sąsiedzku szły wpodle,
27     3, 33|    Każdemu by się przydało kilka morgów, każdemu. Dyć się już cisnęli
28     4, 37| przypomniała sobie. - Całe sześć morgów! Złodziejka jedna! - Aż
29     4, 39|     Rzekliście! Tu idzie o sześć morgów, jakie nieboszczyk zapisał
30     4, 39|        prawda. Jakże, całe sześć morgów pola rzuciła kiej ten pęknięty
31     4, 39|        rozchmurzy. Głupia! sześć morgów, toć prawie gospodarka! -
32     4, 41|   dziedzica na Podlesiu ze sześć morgów na spłaty! Co, dobra rada?
33     4, 42|        czekały na niego te sześć morgów kupione od dziedzica.~-
34     4, 42|       przeczekać, dyć całe sześć morgów nasze - prawił pojedając
35     4, 47|         od dziedzica dwadzieścia morgów na Podlesiu, zaraz przy