Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          chciało mu się du drugiego łóżka zawołać i poradzić:~- Maryś !
 2     1, 5 |           było, a za nimi stolarze; łóżka i skrzynie malowane, i szafy,
 3     1, 10|         izbie, miotali, bili sobą o łóżka, o skrzynie, o ściany, aż
 4     1, 11|        równy, cichy oddech szedł od łóżka, a ją znowu chwyciły wątpliwości
 5     2, 14|             spały, ułożone w nogach łóżka dla ciepła; ciemność ogarnęła
 6     2, 17|           krzyknąć, ni się porwać z łóżka; leżała nieruchoma, w odrętwieniu
 7     2, 18|         Mateusz ledwie się rucha, z łóżka nawet się nie podnosi, tyla
 8     2, 18|         późno już było.~Jagna słała łóżka i właśnie pierzynę roztrzepywała,
 9     2, 19|          szedł, bo ledwie się był z łóżka zwlókł, że mu się to cniło
10     2, 20|     przytajonych w sobie złości i z łóżka się podnieść nie mógł, że
11     2, 20|       dobrze! Teraz ano, kiej się z łóżka podnieść nie mógł, przychodziło
12     2, 20|           był jeszcze, zwlókł się z łóżka, ubrał ciepło, bo mróz był
13     2, 20| najmniejszym trzaskiem zrywał się z łóżka i z psem obiegał wszystkie
14     3, 27|            teraz, ledwie co Jagna z łóżka wylazła i wełniaki na się
15     3, 27|           zapaskę i jęła się słania łóżka i drugich uprzątań, rzucając
16     3, 27|             naczynia, a Hanka słała łóżka.~- Pójdziecie do kościoła
17     3, 27|            Boryna siedział na kraju łóżka rozglądając się po izbie.
18     3, 27|          jak raz tam dotykały głowy łóżka, że przez szyby można było
19     3, 29|           się przewala. Skoczyłam z łóżka i ledwiem co dzieci zgarnęła
20     3, 29|              pierwsza się zerwała z łóżka przypominając jazdę po zakupy
21     3, 29|           oknem, w podle Borynowego łóżka, duży stół, nakryty cieniuśką,
22     3, 30|           wystraszona ciągnąc ją do łóżka, bo jej w ręku zemglała,
23     3, 30|      nadeszła Weronka z dziećmi, do łóżka przystawili ławę i Józka
24     3, 31|       brakło.~Hanka, choć jeszcze z łóżka, rządziła wszystkim tak
25     3, 32|      Dzisiejsza nowina zerwała ją z łóżka i trzymała na nogach, że
26     4, 37|             poduszki lebo we słomie łóżka chciwie bobrowały.~Aż Jagustynka
27     4, 40|        strachem porwała się nagle z łóżka i boso, w koszuli, a ze
28     4, 40|          gały ślepiów.~Powróciła do łóżka i leżąc z otwartymi oczami,
29     4, 40|      śpikiem, że nie wróciła już do łóżka i aby łacniej doczekać się
30     4, 41|         jakby ją kto wyciągnął spod łóżka, i rzuciwszy ramionami poszedł.~
31     4, 46|            nawet któryś zajrzał pod łóżka.~- A siedzi tam i właśnie
32     4, 47|          płacze, poprzyklękali kole łóżka, Jasio jął czytać modlitwę
33     4, 48|         nakryta płachtą; na poręczy łóżka tliła się gromnica zatknięta
34     4, 48|          się ze wstydu, zeskoczył z łóżka, otworzył okno i przysiadłszy
35     4, 49|             się po niego sołtys i z łóżka musiał ściągać, bo już był