Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         krzykiem, że Jambroży już idą.~Jakoż i przyszedł zaraz
 2     1, 4 |            Co mu się zachciewa!~- Idą już do kościoła! - zawołał
 3     1, 7 |         wsi, czy swaty od was nie idą do której...-mówiła chytrze
 4     1, 8 |            chodzi do domu, matula idą! - jęczał Jędrzych i płakał
 5     1, 10|       tydzień ślub...~- Gospodarz idą! - zawołał Witek prędko,
 6     1, 11|      jedna!...~- A bo to chłopaki idą w świat? Ostają...~- Tyla
 7     2, 13|      dziwnie miękko.~- Pewnie już idą, bo tam na drodze coś pieski
 8     2, 13|        Wyjdź no, widzi mi się, że idą Żydy! Trza krowę wywieść
 9     2, 17|     święci zstępują z obrazów, że idą ku niej z uśmiechem przenajsłodszym,
10     2, 17|     wyciągają się nad nią i dalej idą, nad całym narodem, aż się
11     2, 19|        wojsko odsłużyłem, lata mi idą, a tego, co moje, dać nie
12     2, 22|   Gulbasowe i Filipki chłopaki!~- Idą już, idą! - zaczęły wołać
13     2, 22|      Filipki chłopaki!~- Idą już, idą! - zaczęły wołać dziewczyny,
14     2, 22|          noc brzmi muzyka, zabawy idą, ludzie się schodzą, a niech
15     2, 22|           jakich świętych ołtarzy idą głosy, jakie utajone cuda
16     2, 23|     czasem za chmurą takie cienie idą.~Długo nasłuchiwali rozpatrując
17     2, 24|           nieprzerwanym łańcuchem idą na niego, ściskają i wiążą
18     2, 25| zasłuchany w głosy, jakie z niego idą, i w te bełkoty strug, co
19     2, 25|           wrzawę.~- Ludzie jakieś idą całą gromadą - rzekł któryś
20     3, 26|       wielkanocnym spisie do Woli idą, kiej z tylachnymi koszykami...
21     3, 26|        macochą. Nowe zaś przewiny idą, stają się na wszystkich
22     3, 29|            A jutro które do mężów idą?~- Z pół wsi się wybiera!~-
23     3, 30|           inszy...~- Pewnie, lata idą... Byliście u kogo na Budach?~-
24     3, 31|     Gospodyni, a to Cygany do wsi idą!~- Masz diable kaftan, tego
25     3, 32|          chłopaki, wszystkie! Już idą! Już wyszli z lasa, już
26     3, 32|        Powiedziały we wsi, że już idą, tośmy wyleciały naprzeciw!~-
27     3, 32|           do wchodzącego Witka.~- Idą już, idą. Bieżyjcie z nimi,
28     3, 32|     wchodzącego Witka.~- Idą już, idą. Bieżyjcie z nimi, a zarządźcie,
29     3, 32|      pastwę złej przygodzie łacno idą.~A komornice, naszeptawszy
30     3, 32|           oślep.~- Oziminy dobrze idą - szepnął ksiądz.~- Ba!
31     3, 33|      głodując często.~- Gospodyni idą! - zawołała dziewka, ruchając
32     4, 39|       wiadomość.~- Coś letko wama idą schedy, letko! - ozwał się
33     4, 42|        buciary, co na każdy kulas idą - rzekła z prześmiechem
34     4, 48|   wiedzieli nawet, kaj są i dokąd idą, i po co?~Nagle i kajś z
35     4, 48|       ogarniały słodkie ognie, że idą kajś i śpiewają coś takiego,