Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |    jesienne podorówki.~- Idźcie z Bogiem, idźcie - szeptał zakłopotany
 2     1, 1 |       bałykuje.~- No, zostańcie z Bogiem.~- Panu Bogu oddajem.~I
 3     1, 2 |          wolno pojadę. Ostańcie z Bogiem, dziękuję wama za pożywienie
 4     1, 2 |       somsiedzką radę.~- Idźcie z Bogiem, a pomyślcie, cośwa wama
 5     1, 5 |     chustkę to wstążkę.~- Ostaj z Bogiem, Jaguś.~- Bóg wam zapłać,
 6     1, 5 |                 Żaden. Ostajcie z Bogiem, a na zwziesnę do nas zajrzyjcie... -
 7     1, 6 |           ku drodze.~- Ostajcie z Bogiem - rzuciła do sąsiadek.~-
 8     1, 6 |           do sąsiadek.~- Jedźta z Bogiem, my też zaraz... Jaguś,
 9     1, 6 |          zapraszała.~- Ostajcie z Bogiem... zajrzę tu jeszcze, bo
10     1, 8 |           ręce, matko!~- Pijcie z Bogiem, aleście jeszcze nie rzekli,
11     1, 12|      książek poczytuje... z Panem Bogiem rozmawia... i do mnie by
12     2, 13|        takim nie znała.~- Ostaj z Bogiem, za parę dni wrócę.~- Antek! -
13     2, 14|        Nastuś, do nas.~- Idźcie z Bogiem, przylecę którego dnia z
14     2, 18|         noc nadchodzi; ostajcie z Bogiem.~- Panu Bogu oddajem!~Chciała
15     2, 22|        Sakramentów i pojednania z Bogiem; to chociaż zakazywał, tak
16     2, 24|            ale kto winowaty przed Bogiem i ludźmi, jeśli nie ta suka
17     2, 24|           na sam z duszą własną i Bogiem, przyklękła przed ołtarzem
18     2, 25|    Zabierzta, co wasze, i idźta z Bogiem, rąbać wzbraniamy, a któren
19     3, 29|         że mu bieda... Ostajcie z Bogiem!~I prawie pędem wybiegła
20     3, 31|              już ona ciężko przed Bogiem odpowie.~- Przeciek z rozmysłu
21     3, 31|        duszy pomożem!~- Ostajta z Bogiem i niech wama plonuje, ludzie
22     3, 32|  wyciągnął.~- Zostańcie, Jaguś, z Bogiem.~- Do klasów to już? ~Za
23     3, 33|         domyślnie.~- Niech jadą z Bogiem!... co wama do nich? - przekładał
24     3, 35|      twardo powiedział:~- Ostaj z Bogiem!...~Musiał uciekać, aby
25     3, 35|         nie podoba, niech idzie z Bogiem i omija nas z daleka. No,
26     3, 35|         to wama zapowiadamy przed Bogiem i ludźmi, jak pod przysięgą,
27     3, 35|        się krzykając:~- Ostajta z Bogiem, świńskie pomioty!~- I czekajcie,
28     4, 37|         chłopa. - No, to idźcie z Bogiem - zwrócił się do kobiet,
29     4, 39|         dziedzicowi. No, idźcie z Bogiem, a pamiętajcie: zgodą i
30     4, 39|         twój ciężko odpowie przed Bogiem za Jagusine nieszczęście.~-
31     4, 45|          onej świętej godzinie! Z Bogiem by się zmagał, śmierci by
32     4, 45|        Powiem ci, Jaguś, że kto z Bogiem, z tym Bóg! - powtarzała
33     4, 46|  rzewliwym płaczem.~- Zostańcie z Bogiem, może się jeszcze zobaczymy! -
34     4, 48| księżykiem i honorniej! Ostajta z Bogiem. - Pożegnała się przyjacielsko
35     4, 49|        kulach rzekł:~- Ostańcie z Bogiem, ludzie kochane.~ ~ ~