Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         go rozdmuchiwał cholewą zawzięcie, że dymił niby komin fabryczny,
 2     1, 3 |     kilkanaście kobiet miądliło zawzięcie suchy len, aż mgła pyłów
 3     1, 4 |       nadzieje, a Antek milczał zawzięcie, aż zniecierpliwiona szturchnęła
 4     1, 5 |   przykład. Insze znowu młóciły zawzięcie dnie całe, żeby zdążyć na
 5     2, 13|  nawyrzekać; chłopy zaś młóciły zawzięcie, spoza przywartych wrótni
 6     2, 17|        sama dołożyła! - syknęła zawzięcie.~- Widzisz ją, jak to kurczęciu
 7     2, 20|        go nie będę - powiedział zawzięcie.~- Radzę wam jak ksiądz,
 8     2, 24|       spokojniej, ale nie mniej zawzięcie powstawali na Antka; gniew
 9     2, 24|     drogach dzieci ślizgały się zawzięcie i pokrzykiwały radośnie,
10     2, 25|         podwórzu, Pietrek robił zawzięcie, że ino warczała gruda i
11     2, 25|         A tak patrzyli ponuro i zawzięcie, że ksiądz się rozpłakał,
12     2, 25|         się do drzew i kuło tak zawzięcie i zajadle, że drzewa padały
13     2, 25|        uciekał.~A chłopi rąbali zawzięcie wżerając się w bór kiej
14     3, 26|       niebo się drzeć i śpiewać zawzięcie, a poranek głosić wszemu
15     3, 27|         moja strata! - szepnęła zawzięcie.~Witek jeszcze tam cosik
16     3, 29|        mietłami!... - darła się zawzięcie Kobusowa.~- Pójdę, ino już
17     3, 29|   dawała jej spokoju dunderując zawzięcie, nie odezwała się więcej
18     3, 29|   spokojnie; młyn jeno turkotał zawzięcie, a po chałupach prawie do
19     3, 31|       ją piaskiem.~Stary kichał zawzięcie raz po razie, że aż na ławie
20     3, 32|       to nad stawem i rajcowały zawzięcie.~Dopędziła ją Jagustynka.~-
21     3, 32|       kamienie, a one rajcowały zawzięcie całą wieś obgadując:~Zaś
22     3, 32|         kukułka gdziesik kukała zawzięcie, a z pól dochodziły ptasie
23     3, 34|         kukułka gdziesik kukała zawzięcie i jaskółki świegotały pod
24     3, 34| półkwaterkę... ~Młodzież hulała zawzięcie, że cała izba wypełniła
25     3, 35|        już ci... - przywtórzyła zawzięcie.~Już się nie odezwał, jeno
26     3, 36|       wyprostować i znowu siekł zawzięcie ostawiając za sobą coraz
27     4, 38|  śmiechu.~Katarynka przygrywała zawzięcie i na taką nutę, jaże niejednemu
28     4, 39|        z kim zetknął, rajcowano zawzięcie o wypadkach, to o tym, z
29     4, 40|     orosiałe drogi.~Hanka prała zawzięcie, gdy naraz kajś niedaleko
30     4, 40|         zimnicy. Dzięcioły kuły zawzięcie i kajś daleko skrzeczały
31     4, 40|      pszczoły brzęczały nad nią zawzięcie, a jakiś kosmaty trzmiel
32     4, 41|        wrośnięty w imadła, orał zawzięcie zapomniawszy o całym świecie,
33     4, 43| Mateuszem i drugie bronili jeno zawzięcie Kozłowej chałupy i inszych
34     4, 48|         A czemuż ją bronisz tak zawzięcie, co?~- Bronię każdego niewinnego,