Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |            w kurzawie, bo zamiatał nogami, ślepy dziad, prowadzony
 2     1, 2 | przerzniętym gardłem, grzebiąc ino nogami... Pies zlizywał krzepnącą
 3     1, 4 |            już spał w popiele, a z nogami na izbie - chlipała tam
 4     1, 5 |         dołkach błoto chlupało pod nogami.~I z Lipiec wychodzono od
 5     1, 7 |            ulecieć nie mógł, jakby nogami wrośnięty w ziemię. A za
 6     1, 9 |          się zwaliła... ino kopała nogami... jeszcze by nie...z pół
 7     1, 11|    ramieniu, aż ziemia dudniła pod nogami, a tak radośni, weselni
 8     1, 11|            lepa!~Stary kręci się i nogami przebiera, niczym ten kogut !~-
 9     1, 11|   niezgorszy, gruda się łamała pod nogami i szron pobielił dachy,
10     1, 12|     zapierało, ziemia dzwoniła pod nogami i zmarzłe kałuże siniały
11     1, 12|         brali rozmach, niecili rum nogami i z krzykiem szli w nowy
12     2, 13|             aż śnieg skrzypiał pod nogami, obejrzał się na chałupę.
13     2, 14|         głowę, śnieg skrzypiał pod nogami, na ziemię sypał się mrok
14     2, 16|            radośniej skrzypiał pod nogami, płozy sań piskały na twardych
15     2, 16|           go na plecy, przygnietli nogami, odnieśli noże i już, już
16     2, 16|          kaszel, skrzyp śniegu pod nogami, to słowo Boże, którym się
17     2, 17|     postarzał się mocno, powłóczył nogami, garbił się i ręce mu się
18     2, 19|      piszczały do gzów i na muzykę nogami przebierały, to raz w raz,
19     2, 19|            dmuchnął, nakryłaby się nogami, a często i największego
20     2, 20|        poczerniał, przygarbił się, nogami za sobą ciągał i na wiór
21     2, 21|           znowu poczuła ziemię pod nogami, to się tak przypnie do
22     2, 22| wielgachnego! gdzie ludzie do góry nogami chodzą, gdzie płoty kiełbasami
23     2, 22|     Słychać, jak śnieg skrzypi pod nogami!~- Jakby na ścianę się skrabał!~
24     2, 24|            śniegi, że chrupały pod nogami, po chałupach błyskały światła,
25     2, 24|            którą, kto żyw i ruchał nogami, pospieszył, nie bacząc
26     2, 25|    pajęczynach, drogi chrupały pod nogami słabą grudzią, wody się
27     2, 25|         zachodziły mu mgłą i kopał nogami.~- Ociec! Mój Jezus! Ociec! -
28     3, 30|           wszyscy, rypiąc kijami i nogami do wtóru, wraz zaśpiewali
29     3, 34|      środka ujęła się wpół i bijąc nogami o podłogę wyśpiewywała chrzypliwie:~ ~
30     3, 35|  zakłopotaniu jęła rozgarniać wodę nogami. Mateusz też się cosik zamedytował.~
31     4, 37|      chorągwie, chlupało błoto pod nogami, a te bólne, sieroce płacze
32     4, 40|   Torfiaste ziemie uginały się pod nogami kiej rzemienne pasy, zaś
33     4, 44|        ścierwo i nie plącz się pod nogami! - zaklął ktoś na nich.~
34     4, 49|         żegnał, w garście spluwał, nogami krzepko w zagon się wpierał,