Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] ktos 56 ktosik 78 ktoz 1 któz 34 któzes 1 ku 215 ku-cu 1 | Frequency [« »] 34 hej 34 jadla 34 krew 34 któz 34 kupa 34 mrok 34 nogami | Wladyslaw Stanislaw Reymont Chlopi IntraText - Concordances któz |
Tom, Rozdzial
1 1, 10| oczy poniesą...~- A idź, któż cię trzyma? - rzucił porywczo 2 2, 14| się o swoje upominają.~- Któż mu to las wytnie, jak nie 3 2, 16| zaśpiewał:~W żłobie leży, któż pobieży.~Naród się zakołysał, 4 2, 17| szepnęła cicho.~- Hale. Któż w chałupie ostanie? - zdziwił 5 2, 19| rzucił krótko Mateusz.~- Któż to go powstrzyma, któż zabroni? - 6 2, 19| Któż to go powstrzyma, któż zabroni? - zaczęli wykrzykiwać.~- 7 2, 19| zaczęli wykrzykiwać.~- Któż jak nie wy?~- A juści, pozwolą 8 2, 20| spamiętać, ni opowiedzieć któż poredzi! a tak cięgiem coś 9 2, 21| nietrudno o chorobę...~- A któż to za mnie zrobi? - szepnęła 10 2, 25| po chałupy, po dobytek! Któż im wzbroni, kto się im sprzeciwi?...~ 11 2, 25| tyle podlejszych drzew, któż to wypowie, ile a jakich 12 3, 28| A bo to jest czym palić! Któż to przyniesie suszu? Mam 13 3, 28| akuratnie wchodząc do izby.~- Któż by zachorzał? nie słychać 14 3, 28| I u Kozłowej leży! A któż by się spodział, że taka 15 3, 29| o to ziarno święte...~A któż miał iść w pole, kiej wszystkie 16 3, 29| wozów ni koni nie damy.~- Któż to pojedzie?~- Niech pierwej 17 3, 29| las!... - powiedziała.~- Któż by?... - dziedzic?!... Moiściewy! 18 3, 29| już tak ostać ostawało, bo któż to miał co podjąć? któż 19 3, 29| któż to miał co podjąć? któż naprawiać? kto złemu zaradzić 20 3, 30| puszczą chłopów na Przewody.~- Któż to taki wiedzący powiadał?~- 21 3, 32| piętkę w życie znalazłem.~- A któż to tak spaprał?... - połowa 22 3, 33| co się nikogo nie boja. Któż to mu stanie na sprzeciw? 23 3, 33| Jeszcze ją sponiewiera, a któż to się za nią upomni, kto 24 4, 37| dobrości też nażył niewiela.~- Któż to jej zażywa do syta! Coby 25 4, 38| rzekłeś, to i musiałam. Któż me... - przymilkła nagle.~ 26 4, 39| obórką - wyrzekła Magda.~- A któż to wtenczas wzion nasze 27 4, 40| oprowadzi kompanię!~- A któż mu to poniesie brzucho! - 28 4, 40| cały jenteres...~- Cóż ja? Któż to me posłucha, co? - jąkał 29 4, 41| ciche, żałosne płakanie.~- Któż to tam tak skwierczy?~- 30 4, 45| Niemcy czy to jakie drugie.~- Któż to was tak namówił? - pytał 31 4, 45| juści... a niejedne...~- Któż taki? kto? - zajrzał z bliska 32 4, 45| Jasio ma o tym książki?~- A któż by czytał takie bajdy! - 33 4, 47| jego panowanie.~- Hale, a któż to da radę takiemu bogaczowi, 34 4, 47| potem znowu się zjawił.~- Któż to od was idzie do Częstochowy? -