Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |      kręcił i skamlał zdziebko do jadła.~- Cicho, Burek, gospodarze
 2     1, 3 |    niedzielę...~Westchnął do tego jadła i powlókł się budzić Witka...~-
 3     1, 3 |           nie miała na spanie ani jadła dość, że się u sąsiadów
 4     1, 7 | ciekawością, ale gdy przysiadł do jadła, rozmowy i śmiechy podniosły
 5     1, 8 |        brać a niewolić do picia i jadła. Jagna spokojnie wszystko
 6     1, 10|      młoducha nie urodna, a bo to jadła dobrego i napitku nie naszykują?
 7     1, 11|       Jagusia jedna jakby nic nie jadła, próżno ją Boryna niewolił,
 8     1, 12|          ale Łapa nie rwał się do jadła, jeno szczekał, rzucał mu
 9     1, 12|         Darmo Boryna zapraszał do jadła, nikt nawet nie słyszał.
10     1, 12|   spokojnie i nic się nie ruchaj, jadła dostaniesz rychło, powiem
11     2, 16|     szczerym sercem zniewalała do jadła, cóż, kiej nie mogła, siedziała
12     2, 17|           po izbie, zapraszała do jadła, choć już łyżki pokładli,
13     2, 24|          spała przez ten czas, ni jadła, ni wiedziała dobrze, co
14     2, 24|          odprawę od ognia, wody i jadła, od strzechy nawet, by odganiali
15     3, 27|      rzekł Witek podnosząc się od jadła.~- Głupi! - szepnął pogardliwie
16     3, 30|        zażywać świąt, odpoczynku, jadła, zwiesnowego słońca, przyjacielskich
17     3, 30|   ogarnęła, zwołała wszystkich do jadła i nawet poszła po Jagusię;
18     3, 30|    przyniewalać, przypięła się do jadła kiej wilk i zmiatała, co
19     3, 31|           zapraszała, bych się do jadła brali, gdyż jajecznica na
20     3, 31|           żałowała sobie tłustego jadła ni jajków, ni mięsa, nawet
21     3, 31|      chałupie turbowano się wedle jadła i napitku la tych gości
22     3, 31|        usługiwały, ledwie tykając jadła, gdyż większość była parobków
23     3, 32|           prawie kominów, smaczne jadła narządzali, radość wydzierała
24     3, 33|        się im świeciły od dobrego jadła. Szwargotali cosik ze Żydem.~
25     3, 34|        ich po domach, nie żałując jadła ni napitków, zaś biedniejsze
26     3, 35|            szczęk mich; a zapachy jadła i skamłania piesków roznosiły
27     4, 37| zapraszała serdecznie nie żałując jadła ni napitku, gdyż w południe,
28     4, 39|            juści, co niewoliła do jadła przylewając każdemu, ale
29     4, 40|     krzątając się tak pilnie kole jadła, że pokrótce zastawiła przed
30     4, 40|        głodu chyciłby się takiego jadła, prawda to?~- Juści, co
31     4, 41|      bochen.~Przysiadł łakomie do jadła i z wolna się nadziewał
32     4, 44|              Nawąchał się dobrego jadła, to go ponosi! Nama nie
33     4, 45|          molestować i zachęcać do jadła, jaże cały dom się trząsł
34     4, 45|         przestygnie.~Ledwie tknął jadła i czując się wielce zdrożony,