Tom, Rozdzial

 1     1, 10| pogadywała z ojcem swoim, starym Bylicą, któren rzadko zachodził,
 2     2, 13|   rankiem, na drugi dzień, stary Bylica wyzierając przez okienko.~-
 3     2, 14|   wątrobie i piekło, ino jeszcze Bylica powiedział jąkająco i nieśmiało:~-
 4     2, 17|     Grzela, Michał Caban, Franek Bylica, brat Hanczynego ojca, Walenty
 5     2, 21|         południa Hanka ze starym Bylicą, a z nimi jeszcze parę komornic,
 6     2, 21|         starego.~Przywlókł się i Bylica, tak przemarzły i zmęczony
 7     2, 22|       się z lasu, a pono Hanka z Bylicą jeszcze nie powróciła -
 8     2, 25|          Caban Michał z Frankiem Bylicą, stryjecznym Hanczynego
 9     3, 27|           ile że ją ociec, stary Bylica, odciągnął na bok i cicho
10     3, 27|   przywlókł się jej ociec, stary Bylica, więc dała mu podjeść nieco,
11     3, 28|          do kogoś!...- objaśniał Bylica akuratnie wchodząc do izby.~-
12     3, 28|        żałujesz... - rzekł naraz Bylica utrafiając w sam raz w żałośliwe
13     3, 28|   zajrzała na swoją stronę, jeno Bylica siedział z dziećmi przy
14     3, 29|      przytulając dzieci.~A stary Bylica, skurczony i siny kiej trup,
15     3, 29|        czujący piesek... - jąkał Bylica idąc go przyciszać.~A ksiądz
16     3, 29|          ostawały ino psy, stary Bylica i Witek, któren pilnie majstrował
17     3, 30|       się do czysta; tylko stary Bylica zabawiał się z pieskiem
18     3, 30|        kiej świeca... - zauważył Bylica.~Prześmiechnął się ino parob
19     3, 30|   ledwiem go poznał! - ozwał się Bylica.~- Znaliście go? - ściszył
20     3, 30|         siedziało - zaczął znowu Bylica wyciągając nieśmiało palce
21     3, 30|         juści... - rozmarzył się Bylica dyrdając za dziećmi, bo
22     3, 30|     siedział przed domem razem z Bylicą, któren już żydy woził,
23     3, 30|    wyludniło, wsunął się do sadu Bylica i nuże dopiero oglądać swojego
24     3, 31|          mną... juści... - jąkał Bylica przyginając się do kichania
25     3, 31|    okrągluchne kiej te bułeczki.~Bylica stanął we drzwiach i zająkał:~-
26     3, 31|         Wprowadzę się do ciebie, Bylica, na komorne i dobrze zapłacę..."
27     3, 31|          siać, o dzieciach, gdyż Bylica już od chrzcin nie przychodził,
28     3, 33|     czyby się nie dała podnieść. Bylica chodził za nimi, jąkając
29     3, 33|             dyć... - jąkał stary Bylica.~- Kiejście taki majster,
30     3, 33|     Stacho drapał się w głowę, a Bylica nos wycierał za węgłem,
31     3, 34|      wierzchołów i gałęzi, stary Bylica kole nich łaził, wymierzał
32     4, 37|     przewie... juści - tłumaczył Bylica, któren był właśnie nadszedł
33     4, 46|      niedobrego! - zająkał stary Bylica.~- A może o zebranie! Naczelnik
34     4, 46|       przestrzec, juści... jąkał Bylica.~- A może to co drugiego,