Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       jałowica, biała na gębie, a ślepie to ma rychtyk jak te lnowe
 2     1, 3 |      białne, niskie i długie... a ślepie świeciły kiej u źbika abo
 3     1, 3 |       kiej kartofel, te same bure ślepie i kaprawe... Kropla w kroplę
 4     1, 10|          Żeby im pomroka padła na ślepie! - szepnął ciszej, bo właśnie
 5     1, 11|           ułapi cię za grdykę i w ślepie zajrzy - nie probuj się
 6     2, 16|  przypominały się jego niebieskie ślepie i te brwie czarne, i te
 7     2, 17|           i poszła.~- Wytrzeszcza ślepie i myśli, . że mnie tym nastraszy,
 8     2, 19|        gęby cieknie, a Pryczek ma ślepie kaprawe!~Równe we wszystkim,
 9     2, 22|           oknem, łeb kiej ceber i ślepie czerwone!~- Przywidziało
10     3, 27|          łychami wlepiając łakome ślepie w jadło.~Hanka wzięła pierwsze
11     3, 30|       znowuj jedli, aż niejednemu ślepie wyłaziły z onej lubości,
12     3, 31|       Michale.~Skubał wąsy i wbił ślepie w dzieciaka, niby się to
13     3, 31|          świt rosisty otwarł siwe ślepie; a pierwsze skowronki zaśpiewały,
14     3, 33|             Kiej świni tłuszcz ci ślepie zalewa, toś nie dojrzała!... ~-
15     3, 33|          Poniechaj, bo mi Tereska ślepie wydrapie za ciebie!~- Jagusia! -
16     3, 33|       klął z cicha:~- Wytrzeszcza ślepie niby cielak, kiej ogon podniesie!~
17     3, 34|         Grzela patrząc mu ostro w ślepie rozbiegane.~- Kiejby was
18     3, 35|        ale grzbiety się prężyły i ślepie rozgorzałe hardo wżerały
19     3, 36|          się jeszcze przeciągał i ślepie tarł ze śpiku, a kto rzucał
20     3, 36|          włóczył oczyma; te jasne ślepie, błyszczące kiej szklane
21     4, 38|           z przyjacioły, kto jeno ślepie na wszyćko roztwierał szeroko,
22     4, 39|     swoich krzywd nie ciepnęła we ślepie!~- Bo już wszystkie przeciwko
23     4, 42|           nieba i słońce wyżerało ślepie. Zbielałe, mętne niebo wisiało
24     4, 42|     dokonał, i z nagła oniemiał i ślepie wybałuszył, bo pan Jacek
25     4, 43|   Skrzydła ma i kulasy spętane, a ślepie zalałem jej smołą.~Bawili
26     4, 43|       ukraść krowę! Jezu, ady bym ślepie wydarła, ady bym w cały
27     4, 43|           raz me tkniecie, to wam ślepie wydrapię i takiego narobię
28     4, 44|     strwożył, wparł w niego harde ślepie chcąc jeszcze cosik dodać,
29     4, 45| znajomości!~Zakasłał się, jaże mu ślepie na wierzch wylazły, a kiej
30     4, 45|          i czemu tak modrzały jej ślepie roziskrzone? czemu jej tak
31     4, 45|          furman skoczył zakryć im ślepie, gęsi się rozleciały, a
32     4, 45|           przyczajone, stróżujące ślepie, nie domyślała się niczego;
33     4, 49|   żałująco wyrzekać i trzeć suche ślepie.~- A mnie żal wójtowej!