Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         bo właśnie Witek przygnał resztę z pastwiska i zakładał im
 2     1, 3 |    odpisać i morgę lasu, a już na resztę chciał poczekać...~- To
 3     1, 5 |      której co poszło do obory, a resztę zwalali pod chałupę do ogacenia
 4     1, 6 |        rozezna. Jutro się zwiezie resztę. Sielną macie kapustę!-
 5     1, 6 |           w głowie układała sobie resztę ,bo Jaguś jakby nie słyszała
 6     1, 7 |          przysłaniały twarz ręką, resztę chlustały na ziemię, krzywiły
 7     1, 8 |           upiła ździebko i wylała resztę na podłogę...~Wtedy kieliszek
 8     1, 9 |         pamięć...~Zapłacił, wziął resztę i poszedł z Kubą na kościół
 9     1, 10|        drugiego, tylko... - wiatr resztę słów wepchnął mu do gardła,
10     1, 10|            to zrobił... niech ino resztę nam przyobieca - tobie i
11     1, 11|         komorze i wyszła nalepiać resztę wzdłuż ścian, pod obrazami,
12     2, 13|         winna, kup, coć potrza, a resztę schowaj! - podsunął kupkę
13     2, 16|   chudziaki, możemy, to możemy, a resztę Bóg może!~- Szkoda Kuby,
14     2, 19|           kołnierz od kożucha, bo resztę pieski rozniesły, Pryczek
15     2, 22|           zboża... grady wytłukły resztę... że nie ostało nic, ziemia
16     2, 25|      jeszcze z dworem pogodzić, a resztę na zgubę podać!...~Kobus
17     2, 25|       widział, Kłębiak!~- Wytną i resztę, wytną, nie będą waju prosili
18     2, 25|        jeden zmordował i pobił tę resztę dających opór, aż musieli
19     3, 27|           na podorędziu ze szmat, resztę zaś zdała na Weronczyną
20     3, 28| Poniechajcie jej, róbcie swoje, a resztę Pan Jezus sprawi...~Pochwalił
21     3, 29|         wołaj Pietrka!... trza tę resztę przenieść do mojej komory.~
22     3, 31|   ziemniaków odrobiłaby połowę, a resztę we żniwo. ~- Kozłowa też
23     3, 33|        żeby tylko chyla tyla... a resztę dokupię... juści... chwaciłoby...
24     3, 33|           chciał wziąć Podlesie i resztę gotowym groszem dopłacić.
25     3, 33|              Dajcie jeno wykup, a resztę to już Antek postanowi,
26     3, 35|   oczekując z niecierpliwością na resztę.~- Wójt także powinien z
27     4, 37|          bo musiała pomagać kopić resztę siana i wszystką koniczynę,
28     4, 38|        kiejby nie chwaciło, to se resztę odsiedzi w kreminale - gadała
29     4, 38|        grosz jaki, a rad by wziął resztę z dziesiątki! Z głodu przyjdzie
30     4, 39|      krowę zagna do chałupy, a po resztę niech kto przyleci wieczorem,
31     4, 40|           to! Tyżeś! - łzy zalały resztę słów nabranych radością.~-
32     4, 41|         nim posiał niepokój, więc resztę zostawił czasowi, skrycie
33     4, 43|           cierpliwie, co mógł, na resztę machnął ręką i poszedł.~