Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |           motyczkami a koszykami na ręku, dojadając śniadań; którzy
 2     1, 3 |        dojrzał Jewkę z dzieckiem na ręku, stojąca w gromadzie swoich
 3     1, 4 |            ogrodzie z brewiarzerm w ręku, ale raz wraz potrząsał
 4     1, 4 |             a Hanka z chłopakiem na ręku za nim, czasem coś rzekli
 5     1, 10|           dookoła nich z różańcem w ręku, nasłuchiwał, czasem które
 6     1, 11|           bo wszystko jest w boskim ręku...~- Juści, kto tam wymiarkuje,
 7     2, 23|          trup, czatował z widłami w ręku.~ ~. . . . . . . . . . .~
 8     2, 24|            boku ołtarza z książką w ręku i raz w raz spoglądał na
 9     3, 26|            z kosturem dziadowskim w ręku, z tobołkami na plecach,
10     3, 26|   Częstochowskiej, jaki musi mieć w ręku w skonania godzinie, i te
11     3, 27|           do kościoła i z palmami w ręku.~- Nie miałaś czego o Mateuszu? -
12     3, 27|     wystrojona sielnie, z książką w ręku i z palmami. Długo patrzała
13     3, 27|         trząść i gibać w Hanczynych ręku, że kowalowie chcieli ją
14     3, 30|         przyodziany z chorągiewką w ręku.~Cichość z nagła objęła
15     3, 30|       ciągnąc ją do łóżka, bo jej w ręku zemglała, pot kroplisty
16     3, 30|            szedł ktosik z książką w ręku i pod białymi brzózkami
17     3, 30| najmłodszych, co je rozkrzyczane na ręku przyhuśtywali, i kłębili
18     3, 32|          oczy widać, z koszykami na ręku i motyczkami, schodziły
19     3, 32|             a organista z książką w ręku stanął wpodle dobrodzieja,
20     3, 32|         ciemnej izbie pohuśtując na ręku dziecko kwilące i już puszczając
21     3, 33|            stanęła miętosząc list w ręku i chustkę naciągając barzej
22     3, 33|           to Weronka z dzieckiem na ręku i jęła wyrzekać:~- A cóż
23     3, 33|       powracała jeno z dzieckiem na ręku i srodze czegoś zadumana,
24     3, 34|             tasiemkami, z książką w ręku.~- Witek, jak ci się widzę?
25     3, 34|           ze złocistą monstrancją w ręku wolniuśko zstępował ze schodów.
26     3, 35|            dalejże matkę całować po ręku; obłapiać za nogi a molestować
27     4, 38|             białej komży i z tacą w ręku jął się ku nim przepychać.~-
28     4, 39|                   Wszystko w boskim ręku. A do wody to zawdy szczęścia
29     4, 44|            jeno pisarz z papierem w ręku i wcisnął się za stół.~Wójt
30     4, 45|             nad rowem z pończochą w ręku, najmłodszy tarzał się przed
31     4, 45|       kopcem granicznym z książką w ręku, nie mogła się już cofnąć
32     4, 47|       Jagatę... Leżała z różańcem w ręku, jeszcze całkiem przytomnie
33     4, 49|           proboszczowską strzelbą w ręku i skoro się wstrzymali,