Tom, Rozdzial

 1     3, 26|          przecykał z wolna, ale jeszczech się lenił w słodkim, odpoczywającym
 2     3, 26|      rozlegle, jasno, chociaż i jeszczech ździebko szarawo, i taką
 3     3, 26|        całunki, i to przytajone jeszczech dychanie ziemic, tęsknie
 4     3, 26|   poklekujące, i kapuśniska tak jeszczech pod wodą, że jeno grzbiety
 5     3, 26|     niby ten ptak duszony?~- Są jeszczech dobre i miłosierne ludzie,
 6     3, 26|     Wzieni Sochów...~-...a tyla jeszczech drugich wzieni, że więcej
 7     3, 27|      stronie Borynowej chałupy.~Jeszczech Borynę opatrywał Jambroży,
 8     3, 27|      Borynę opatrywał Jambroży, jeszczech ludzie byli się nie rozeszli,
 9     3, 27|   ludzie byli się nie rozeszli, jeszczech cała wieś wrzała uciechą
10     3, 28|       mają go zastąpić.~- Zdążę jeszczech, a krzyknij no na chłopaków,
11     3, 28|     odmierzał, czego zechciała, jeszczech podsuwając pod oczy coraz
12     3, 28|    śmiał się zacierając ręce.~- Jeszczech byś me, stary zbuku, nie
13     3, 29|   żałosne...~A kieby na dobitkę jeszczech te ciężkie strapienia o
14     3, 29|      ścichał, a naprzeciw, mocy jeszczech nabierał większej i całym
15     3, 29|         od razu na równe nogi. ~Jeszczech do śniadań było daleko,
16     3, 30|    rozwierał kiej to modre oko, jeszczech bielmem śpiku zasnute, ale
17     3, 30|    paraduje se teraz...~- Hale, jeszczech kiejś wyrzekała przed Nastką,
18     3, 30|       będzie...~- Przyjdę, jeno jeszczech na wsi cosik sprawię...~
19     3, 31|         me do śtrafu, zapłacę i jeszczech ci na gorzałkę dołożę, jak
20     3, 31|     miesiąc.~- A na czym się to jeszczech skończy, na czym! - poszeptywały
21     3, 33|      rządy w swoje kwarde ręce, jeszczech się bowiem lenili niecoś
22     3, 33|   wylegując się pod pierzynami; jeszczech niejeden często gęsto do
23     3, 33|  urągliwie organiścina.~Teresce jeszczech rzęsistszy grad posypał
24     3, 34|                      Rozdział 9~Jeszczech były po świątkach umajenia
25     3, 34|    niezwyczajny brać darmochy i jeszczech od dziedziców! Słyszane
26     4, 37|        się opamiętała i chociaż jeszczech popłakujący, a już dawała
27     4, 37|            I sam wstał! Może by jeszczech nie pomarli, żeby go kto
28     4, 38|   Właśnie i suma się skończyła, jeszczech ta z ambony ksiądz wygłaszał
29     4, 38|        przyjedzie śledztwo...~- Jeszczech ociec mówili, co na tym
30     4, 38|       co nowego się przewiem... Jeszczech wama spory grosz przyniese...
31     4, 39|     gębę, bo chociem ślepa, ale jeszczech zmacam drogę do waszych
32     4, 39| przychodzi do działu.~- Prawda, jeszczech o tym nie pomyślałam.~-
33     4, 40|        po najmłodsze dziecko.~- Jeszczech go nie widziałeś! - wołała