Tom, Rozdzial

 1     1, 6 | kapuśnisko Jagna z Szymkiem, bo Jędrzych ostał i łatał ano dach,
 2     1, 6 |  buzował się wesoło na trzonie; Jędrzych obierał ziemniaki, a stara
 3     1, 6 |      jedli wolno i w milczeniu. Jędrzych pilnował, żeby dokładać
 4     1, 6 |     ptasiego mleka... a że wasz Jędrzych na bezrok do wojska staje...
 5     1, 7 |        ściany i dyszała ciężko.~Jędrzych wszedł i ogień na trzonie
 6     1, 8 |        kogo po drodze. Chodźta, Jędrzych, i ty, Szymek, a kapoty
 7     1, 8 |      cię spierą! - jęczał łzawo Jędrzych, też już mocno pijany, i
 8     1, 8 |    potoczył i opamiętał wnet, a Jędrzych nadział mu czapkę i wyprowadził
 9     1, 8 |      domu, matula idą! - jęczał Jędrzych i płakał rzewnymi łzami.~
10     1, 12|          A dyć chodźcie - wołał Jędrzych. - Muzyka gra, a w izbie
11     1, 12|        parę, będą dwie pokraki!~Jędrzych zaklął ino, chycił pierwszą
12     2, 17|        i powróciła do wójtowej, Jędrzych zaś dym puszczał w komin,
13     2, 17|          pewnikiem! - dogadywał Jędrzych trwożnie wyglądając na drogę.~-
14     2, 25|        jeden miał złamaną rękę, Jędrzych Pacześ przetrącony kulas,
15     3, 32|   swojego...~Zajrzała do matki. Jędrzych był jeno, pierwszy raz dopiero
16     3, 33|      Szymek powrócił z drugimi, Jędrzych wyzdrowiał, bieda im nie
17     3, 34|     Nastusią. Darmo go młodszy, Jędrzych, odwodził, cicho molestując,
18     3, 34|     Szymek jął pić na umor, zaś Jędrzych pijany do cna ryczy w kominie.~
19     3, 35|       pięściami we ścianę, jaże Jędrzych przykucnął ze strachu.~Zmilkli,
20     3, 35|    Szymek kiwał jeno głową, zaś Jędrzych leżąc przed nimi wpatrywał
21     4, 38| Nastusią, nalazł się skądściś i Jędrzych, że przystanęli całą kupą,
22     4, 38| wszyćkim pomogę - przytwierdzał Jędrzych.~- Przeciech i my Nastusi
23     4, 38|    patrzała w niego z podziwem. Jędrzych przytwierdzał, jeno Jagusia
24     4, 42|      jakiś wóz jadący ku niemu.~Jędrzych powoził i już z dala krzyczał
25     4, 42|      milcząca i tak chmurna, co Jędrzych dopiero po sumie ośmielił
26     4, 43|     matka obierała ziemniaki, a Jędrzych doił krowy w opłotkach,
27     4, 46|         zamknął się w alkierzu.~Jędrzych pilnował na drodze, Jagusia
28     4, 47|       tym niby to niechcący, że Jędrzych mówił Nastusi pod sekretem,
29     4, 49|     Bożym świecie nie wiedząca, Jędrzych też jeno zbywał roboty,
30     4, 49|      prośby i przekładania, zaś Jędrzych na jakąś pogrozę odburknął
31     4, 49|         parobka myślała głośno.~Jędrzych podrapał się i rzekł nieśmiało:~-
32     4, 49|        wywiedzieć, co jej jest. Jędrzych też nie wiedział, a kum
33     4, 49|        drogę, to ją stratowali, Jędrzych skoczył bronić i w oczymgnienie