Tom, Rozdzial

 1     1, 11|         żadnej radości w sobie nie czuła , żadnej . Żeby jej wszystko
 2     2, 13|          duszy, nie - nie drujkość czuła ano w sercu miodową, a ten
 3     2, 15|            nieszczęście, bo dobrze czuła, że w nim waży się cosik
 4     2, 16|           krótki i gorący oddech i czuła tę moc słodką, tę moc straszną,
 5     2, 17|    żywiących... w kościele się być czuła...Antek klęczał obok...
 6     2, 17|             aż każdą nutę z osobna czuła w sobie.:. to czerwona groźna
 7     2, 17|      podniesła się z pościeli, ale czuła się jak z krzyża zdjęta,
 8     2, 17|  dzwoniących po chałupie, obcą się czuła w pośrodku swoich, tak obcą,
 9     2, 17|           i jakby wśród zbójów się czuła.~A często, nie mogąc się
10     2, 17|           Zmogła się wreszcie, ale czuła się tak zmordowaną, że ani
11     2, 18|          potęgi... Stał na wprost, czuła, że się wsparł na krowie,
12     2, 20|            zbój spoglądał. Cięgiem czuła jego oczy na sobie, cięgiem,
13     2, 21|       biczem popędzała, że już nie czuła zmęczenia ni zimna.~Z wiatrem
14     2, 21|          siebie i dzieci; sama się czuła gotową do stanowienia za
15     2, 21|       roziskrzały... już się nawet czuła tam, u Borynów, rządziła
16     2, 22|            jakby wniebowzięta, tak czuła wszystko głęboko, tak brała
17     2, 25|     jeszcze nie miarkowała, a kary czuła boleśniej niźli drugie kobiety,
18     2, 25|          tak jasno kalkulować, ale czuła ją tylko mocno, że bezwolnie
19     2, 25|    wyrozumieć wszystkiego, to jeno czuła okropnie, że stała się jej
20     3, 26|          co poczuje...~Tak ci to i czuła Agata kusztykając z wolna
21     3, 27|            przy nim gospodynią się czuła, słuchali jej wszyscy, a
22     3, 27|             co się jej stało?~Jeno czuła, iż ją cosik rozpiera, podrywa
23     3, 30|             Dreszcz ją przejmował, czuła na rękach sypkie zimno zboża
24     3, 30| przypomnienia... Siebie jeno mocno czuła i to, że ją rozpiera aże
25     3, 32|         Nie, niedobrze się jeszcze czuła, dziwnie słabo.- Wróci Antek,
26     3, 32|      biadoliła, nie, boć i Jagusia czuła się nie lepiej: szła ona
27     3, 33|        Jagnę, choć powiedziała, co czuła i z czym się już cały tydzień
28     3, 35|            Szli w milczeniu. Hanka czuła się głęboko dotknięta całą
29     4, 39|         nieprawdą!~A do Jagusi nie czuła nawet złości, tylko brał
30     4, 40|       wyzierając na drogę, tak się czuła skrzepioną tym krótkim śpikiem,
31     4, 42|         lecz stara, chociaż dobrze czuła, co się wyrabia, nie przeciwiła
32     4, 45|            a kiedy noc.~Dominikowa czuła, że się z nią wyrabia cosik
33     4, 47|     hamując:~- Widzisz ją, jaka mi czuła opiekunka, szkoda tylko,