Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |          się ma ten wasz chłopak, com go to we żniwa chrzcił?~-
 2     1, 2 |      grosza od ludzi ochfiarnych, com go niósł na wotywy do Częstochowskiej
 3     1, 3 |           poskarżyły, przysięgły, com ukradł, sąd przysądził...
 4     1, 3 |   wielmożnego sądu, niech słyszą, com ano rzekł, i przywtórzę;
 5     1, 3 |   sprawiedliwie se wymiarkuje, że com z nią biedny sierota miał
 6     1, 3 |       dopłacił gotowym groszem. A com namarnował siebie i konisków!
 7     1, 3 |     namarnował siebie i konisków! com się nakłyźnił i nabiegał,
 8     1, 4 |          Nie w lesie... ptaszków, com je w sidła chycił, zaniesłem
 9     1, 5 |         przypomniał.~- Słyszałeś, com ci rzekł?~- Słyszeć słyszałem,
10     1, 8 |           to ino te parę złotych, com miała - poszły, a sprawiedliwości
11     1, 8 |           na chałupę, na ten sad, com go ano sama szczepiła, to
12     1, 10|       Sklął mnie, a gotów zrobić, com redził... to i lepiej, że
13     1, 10|        parę złotych, co od was, a com je chował sobie na pochowek,
14     1, 11|          A przywtórzę ci jeszcze, com już nieraz mówiła...Borynę
15     1, 11|           cię stworzył, nie! A po com całe życie zabiegała? -
16     1, 12|        wypędził i ciepnął za mną, com przyniesła... Zawziął się
17     2, 13| przykupują, a ten ostatnią krowę, com od ojców dostała, sprzedaje...
18     2, 14|        krzyknął.~- Nie, płaciłam, com mu była winna, a on sam
19     2, 20|          A to wam jeno przypomnę, com był rzekł przed ślubem:
20     2, 21|           zapłacić:~- Odbierę se, com stracił, odbierę... - mówił
21     2, 22|            A pamiętasz to, Józia, com wtedy powiadał?~- I jak!
22     3, 27|           go do chałupy i powiem, com se nowego znęcił i obłaskiwał -
23     3, 28|          żałuje. Nie pamiętajcie, com rzekł! O ważniejszą sprawę
24     3, 28|    przyczajonych i trwożnych.~- A com waju zawierzył, nie rozpowiadajcie...~-
25     3, 32|       karczmie, nie dwa! A wtedy, com ci po północku drzwi otwierała,
26     3, 33|        niej przepomniał... Bogać, com winowaty... i o Tereskę... -
27     3, 35|              Wyście też słyszeli, com rzekł: dajcie pieniędzy,
28     4, 40|         Prawda, bo już te portki, com dostał jesienią, są mi po
29     4, 41|         do grzechu, to rozumiesz, com już do cna zgłupiała i uwierzę
30     4, 42|      ciężki wyrobek staję! Juści, com grzeszny, ale me spomóż,
31     4, 43|       modry gorset i w tę kieckę, com to w niej była na odpuście.
32     4, 47|      użyłem jak pies w studni, bo com się musiał nasłuchać beków
33     4, 48| Częstochowy idę, to mi darujecie, com ta przeciw waju zgrzeszyła...~-