Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          jakże, gospodarz był, a nie żaden chłopak, co to ma jeszcze
 2     1, 3 |             był w latach, nie wicher żaden, to twarz pokazał zimną
 3     1, 3 |              potężne ściany boru, że żaden wiater ni przewiew nijaki
 4     1, 4 |        gospodarski syn... nie znajda żaden... nie obieżyświat, a chrześcijan
 5     1, 5 |           brać od obcego, nie krewny żaden ni pociotek nawet... ale
 6     1, 5 |           wódką?~- Przychodzili.~- I żaden ci się nie uwidział?....~-
 7     1, 5 |              się nie uwidział?....~- Żaden. Ostajcie z Bogiem, a na
 8     1, 8 |           kto jest - nie obieżyświat żaden, ino gospodarz, ociec dzieciom
 9     2, 16|           wskróś zlodowaciałą ciszą.~Żaden krzyk nie rozdarł zakrzepłego
10     2, 16|           zakrzepłego milczenia pól, żaden głos żywy nie zadrgał ni
11     2, 18| niecierpliwiej nasłuchiwał, cóż kiej żaden głos ludzki nie dochodził
12     2, 18|          cichość przygniatała świat, żaden głos ze wsi nie dochodził,
13     2, 19|              do boru do rąbania, ale żaden z nich jakby nic nie słyszał,
14     2, 21|          cisza ich otoczyła grobowa, żaden głos się już tam nie przedzierał,
15     2, 22|              za żywota zaprzedali, a żaden z nich się nie turbuje ni
16     2, 24|          kieby po omacku nie mogąc w żaden sposób znaleźć wyjścia z
17     2, 25|         naród poprowadzić, bez niego żaden gospodarz by się nie ruszył.~
18     3, 26|           jeszcze nie kwapił w pole, żaden wóz nie turkotał z opłotków
19     3, 28|            pieniądz rozpożyczył, ale żaden się nie poturbuje o biedotę,
20     3, 32|           wrona gniazda nie uwije ni żaden ptak nie przysiądzie. Nawet
21     3, 33|           złości a zmartwienia, bo w żaden sposób zmóc się nie dawali,
22     3, 35|             pada na paśnikach... zaś żaden człowiek nie uciecze od
23     3, 36|            Miemce siądą, tam się już żaden Żydek nie pożywi.~- To i
24     4, 37|     zagadywał, ale jak do tego muru, żaden bowiem nie dał się za ozór
25     4, 38|             gęstwę wozów i koni, ale żaden nawet przed kościołem nie
26     4, 43|           szczerze powiedziała, gdyż żaden nie widział się jej milszym
27     4, 44|        Rusków nas nie przerobią, boć żaden pacierza ni między sobą
28     4, 45|             abo mi to źle samej!~- I żaden się wam nie podoba, co? -
29     4, 45|            coraz więcej śmiałości.~- Żaden, nie żaden! - trzęsła głową
30     4, 45|              śmiałości.~- Żaden, nie żaden! - trzęsła głową patrząc
31     4, 46|        kropla krwi, ni łza jedna, ni żaden wysiłek nie przepada na
32     4, 49|          Borynów, któren powoził, bo żaden drugi nie chciał, szedł