Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |           robiła za młodu, a i co twoja Jagna teraz wyprawia z parobkami;
 2     1, 5 |     świecie urządzenie jest i nie twoja głowa zmieni.~- Pewnie,
 3     1, 5 |           dziesięć złotych!~- Nie twoja w tym głowa, weź ino...~
 4     1, 10|       cztery morgi - na mnie i na twoją...~- Ale go nie dał tobie
 5     1, 11|           probuj się wypsnąć, nie twoja moc - bo wszystko jest w
 6     1, 11|          krzyczeć:~Kle, kle, kle,~Twoja matka w piekle!~Co ona tam
 7     2, 13|    organisty wyrabiał nie będę.~- Twoja wola! Panu Bogu oddaję.~
 8     2, 15|            Jak uważasz, tak zrób, twoja w tym głowa.~- I u Wachników
 9     2, 19|           nie baczył, co robię.~- Twoja prawda, twoja, sam to przytwierdzam
10     2, 19|         co robię.~- Twoja prawda, twoja, sam to przytwierdzam i
11     2, 19|            a poszła za starego na twoją krzywdę, tego to już wyrozumieć
12     2, 20|          wygadywali, dosyć, ca na twoją matkę też, że to z tym Florkiem
13     2, 21|     Głupiaś, jensza to rzecz, nie twoja, mówię ci, przyjdź, znajdzie
14     2, 22|          Ukrzywdziłeś nas, ale za twoją sprawą Pan Jezus pobłogosławił,
15     2, 22|           Sochowa zaśpiewała "Pod Twoją obronę". Przywtarzali jej
16     3, 33|         wypryskiwała wokoło.~- To twoja sprawka, próżniaku!... umyślnie
17     3, 34|          pysk, parobie jeden! nie twoja sprawa, pilnuj se końskich
18     3, 34|         tam lepiej ludzie żyją.~- Twoja wola, ale drudzy muszą tutaj
19     3, 35|         by każdą sprać abo żebych twoja była, to cię wtedy może
20     4, 37|  powietrzu kiej ten ptaszek.~- Za Twoją to sprawą wszyćko na świecie,
21     4, 37|     świecie, mój Jezu kochany! Za Twoją! - szepnęła gorąco bierąc
22     4, 39|      przypędzi bydło Witek, to ci twoją krowę zagna do chałupy,
23     4, 40|       posobnie, a cięgiem, dopóki Twoja wola, Jezu miłosierny -
24     4, 40|           sama, ale jak każesz... twoja wola... - dziw go w rękę
25     4, 41|       uwidzieć?~- Kaj? Wygnała me twoja z chałupy, to siedzę u matki...~-
26     4, 41|        Przemienienia Pańskiego na twoją intencję. Zapędź mi konie
27     4, 41|  odepchnęła go gwałtownie.~- Anim twoja, anim niczyja, rozumiesz?
28     4, 43| pozapalano lampki śpiewając: "Pod Twoją obronę", gdzie znów powynoszono
29     4, 45|          w nos! Głupi, stoję to o twoją dziesiątkę! No, jak to te
30     4, 45|           dla was, dla ciebie, na twoją naukę - zaskarżyła się boleśnie.~
31     4, 47|          tutaj nie postała więcej twoja noga, bo cię wyszczuję!~-
32     4, 49|            jeśli zgorszy cię ręka twoja, odetnij ją, a jeśli zgrzeszyło