Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |         pierwszą z kraja redlinę, szeptała Jagustynka sąsiadkom:~-
 2     1, 5 |  śliczności, mój Jezus kochany! - szeptała przystając przed wstążkami,
 3     1, 5 |        jakie śliczności, Jezus! - szeptała oczarowana i raz w raz zanurzała
 4     1, 7 |          Cni mi się, że laboga! - szeptała, z niecierpliwością oczekując
 5     1, 7 |        mnie zawdy granie... nie...szeptała zawstydzona kryjąc twarz
 6     1, 10|        ludzie mówią, cichoj!... - szeptała lękliwie.~- Nie ustąpię,
 7     1, 12|        się jeszcze, natrudzisz! - szeptała i raz w raz ją przygarniała
 8     2, 13|       nasza... w cały świat!... - szeptała obejmując ją za szyję i
 9     2, 14|        chlewie siedzimy, juści! - szeptała rozglądając się po izbie -
10     2, 14|         tłukła po świecie, nie! - szeptała z mocą, zwolniła nieco bo
11     2, 20|        zniżyła głos i do ucha jej szeptała - odstaw go kiej tego ciołka
12     2, 21|           A niechta! A niechta! - szeptała twardo, moc w sobie wzbierając
13     2, 21|           wszystkim, modliła się, szeptała pacierze jękliwym głosem,
14     2, 23|           taka ciemnica... i... - szeptała rzucając mu się na szyję
15     3, 26| miłosierny, gospodarze kochane! - szeptała serdecznie.~Ścieżka była
16     3, 26|        miłosierne ludzie, są... - szeptała opatrując troskliwie torbecki.
17     3, 27|        się ino, doktór wzbrania - szeptała zestrachana.~- Co tam na
18     3, 30|           przyszło przed czasem - szeptała wystraszona ciągnąc ją do
19     3, 32|  chudziaki, powrócą gospodarze! - szeptała gorąco rozwodząc ręce.~Łzy
20     4, 38|           jeszcze przed żniwami - szeptała spłoniona.~- I choćby w
21     4, 38|         takiś dobry... takiś... - szeptała rozpłomieniona.~- A z wieczora
22     4, 41|    Wszyćko bez ciebie! Wszyćko! - szeptała coraz bardziej rozżalona. -
23     4, 42|       czymże się ja wam odsłużę - szeptała wzruszona.~- A choćby dobrym
24     4, 43|       wzieni, sieroto, od matuli.~Szeptała cisnąc go do piersi kiej
25     4, 43|      kochana, moja najmilejsza! - szeptała obejmując ją za szyję i
26     4, 43|          przyjeżdża, przyjeżdża - szeptała niekiedy, porywając się
27     4, 45|          się, już ja cię odpasę - szeptała gładząc go pieściwie po
28     4, 45|         rozkochanymi spojrzeniami szeptała z pobłażliwym uśmiechem:~-
29     4, 45|          przychodzą... A kiedyś - szeptała z uśmiechem nieopowiedzianego
30     4, 47|          matka.~- Jasiek wrócił - szeptała zatrwożona - już mu o tym
31     4, 47|    ciurkiem, przez mękę i rozpacz szeptała:~- Powiedziały mu o wszystkim!
32     4, 47|        zmów paciorek za Jagatę! - szeptała z lubością.~A potem już