Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |      ino chycić za ten paskudny pysk a sprać... a...~- O ludzie,
 2     1, 3 |       od Jagny! Wara, bo ci ten pysk tak spierę, że... Wara!... -
 3     1, 4 |         łakomy, że często gęsto pysk miał zbity i podrapany.
 4     1, 5 |          parchu, lunę przez ten pysk paskudny, to ci wnet ześniedzieje...
 5     1, 8 |       to synowa wywarła na mnie pysk , że na prześpiegi przychodzę!
 6     1, 10|        Ino prędko idź, bym ci w pysk nie dał i za wrota nie wyciepnął! -
 7     1, 10|     popuszczę...~Takiś to ty! W pysk chciałeś mi dać, za wrota
 8     1, 10|      starą płachtę, a będzie tu pysk wywierała?~- Wyście i tyla
 9     1, 10|      Wara ci od niej, bo ci ten pysk o ścianę rozbiję, wara... -
10     1, 10|      ostatka, trzasnął go tak w pysk, aż rymnął łbem na oszkloną
11     1, 12|             Jasiek, coć dadzą w pysk, bierz, bo twoje, ale mnie
12     2, 15|       Antoni, do was!~- Zawrzyj pysk i weź ozór za zęby, bym
13     2, 18|         raz to mówiłam abo dwa, pysk na mnie wywarła jak na tego
14     2, 18|         Cyganił o tobie, tom mu pysk stulił, a każdemu zrobię
15     2, 24|        miejsca wywarła na niego pysk, sklęła i jak tego psa przegoniła
16     3, 28|          Cichocie, przywrzyjcie pysk, bo chory tu ano leży, a
17     3, 28|    przejrzałam...~- Hanka, stul pysk, bo ci go przymknę! - zaryczał
18     3, 31|         że ująwszy się pod boki pysk na niego wywarła:~- A mam
19     3, 31| dotknięty.~Aż pisarz ryknął, by pysk stulił, kiej z osobą urzędową
20     3, 31|        z tych wszy! - wywierała pysk Kozłowa, jaże ksiądz zatkał
21     3, 33|     Wściekł się!... - przywrzyj pysk, żeby się nie rozniesło!~-
22     3, 33|      pani wójtowo!...~- Zawrzyj pysk, bym cię pierwej do kozy
23     3, 33|        chlasnęła ją kijem przez pysk i z dzikim kwikiem w kudły
24     3, 33|     niej lubością!... Jezu, i w pysk wziąć od takiej nie wstyd,
25     3, 33|         gniewu, bić by jeno ten pysk niepoczciwy, ale poredzi
26     3, 34|         stulili!~- Zawrzyj i ty pysk, parobie jeden! nie twoja
27     4, 37|        cię za grdykę, praśnie w pysk, zadrzesz giry na księżą
28     4, 39|        funtów.~- Mówię ci, stul pysk! - wrzasnął na żonę i wywiódł
29     4, 41|         w jakimś kącie i tak mu pysk wyrychtowałem, jaże spuchnął
30     4, 44|  rzepeckich.~- A któren jeszcze pysk wywrze, do kozy każę wsadzić -
31     4, 44|           A dajże mu ta który w pysk, niech przestanie - wyrwał
32     4, 44|         się odcinać, ktoś nawet pysk wywarł na niego, lecz zmilkli,