Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |   dzisiaj była, że aż oczy rwała parobków, co się w kupę zbili przed
 2     1, 5 |         rządca zjedzie po nią, i parobków odgania... - szepnęła zjadliwie.~-
 3     1, 7 |      przybywało jeszcze kobiet i parobków, którzy wraz z Kubą znosili
 4     1, 7 |         puszcza - rzekł któryś z parobków.~- A do dzieuch tak sposobny,
 5     1, 7 | wściekłego! - wykrzyknął jeden z parobków.~- A bo ino tego by wartał
 6     1, 7 |     nieco wzdragały, aż któryś z parobków powiedział:~- Łakome na
 7     1, 7 |    markotno... - rzucił któryś z parobków.~- Głupiś... bacz ino, kiej
 8     1, 10|          my u niego z kobietą za parobków prawie służym, a on obcej
 9     1, 10|      matczynych, a robimy wam za parobków, jak te woły.~- Sprzątacie
10     1, 10| harowalim i dnie... i noce... za parobków... a teraz co?... A Pan
11     1, 12|  wszystkim miliła, że niejeden z parobków chodził za nią tęskliwymi
12     2, 13|      nieco folgowała, niejeden z parobków przemykał się z ćwiartką
13     2, 19|           wyrosłe, ciągnące oczy parobków, a jak Balcerkówna Marysia,
14     2, 19|         niewolił, w ramiona brał parobków, ściskał, a dzieuchom całymi
15     2, 20|    nachodziło się tyla dzieuch i parobków, że robiła się taka zabawa,
16     2, 22|        przy drzwiach, reszta zaś parobków rozwalała się po kątach
17     2, 22|      gromadę, wybrał co tęższych parobków, konie, wozy i wnet ruszyli
18     2, 22|          diabły poprzebierane za parobków, to za Miemców, pomagały,
19     2, 25|          drugie kobiety, co to i parobków se nie żałują, i uciechy
20     2, 25|      rębaczom na pomoc.~Na czele parobków jechał rządca, wpadli na
21     3, 26|      ledwie się ruchających, a z parobków jeden ino głupawy, Jasiek
22     3, 26|       Mateusza, brakło i drugich parobków, to dobry pierwszy z brzega,
23     3, 29|      przez Wielki Post. Nie było parobków ni starszych, to zmówiły
24     3, 31|       ustanowił stróże i w braku parobków po dwie kobiety wespół ze
25     3, 31|         spodziewając się, iż coś parobków jutro przyjedzie. ~A nazajutrz,
26     3, 31|          bokach wiercąc ślepiami parobków, a komornice zbiły się osobno
27     3, 31|       jadła, gdyż większość była parobków i tak wystrojonych, jakby
28     3, 32|        się, co wam było pilno do parobków, a dziadem musita się kontentować!...
29     3, 33|     jakby król wszystkich we wsi parobków, bo i mocarz po Antku Borynie
30     3, 33|        Marysia zbyt szczodra dla parobków; Jewka, choć ma całe sto
31     3, 34|       zabierając ze sobą Kłęba i parobków.~Długo czekali, bo dopiero
32     3, 35|   gospodarzy i co przedniejszych parobków, chociaż zrazu cała wieś