Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      pastusich ognisk, co się snuły nisko nad ścierniskami - poglądała
 2     1, 1 |    rozciągał się aż ku wsi, leżącej nisko i jakby zatopionej w czerwonawych
 3     1, 1 |        wiadomo skąd powstały leciał nisko, tłukł się po bruzdach i
 4     1, 4 |         głodu zdychaj i każdemu się nisko kłaniaj, żebyś po łbie nie
 5     1, 5 |           gdzieś znad zórz, leciały nisko nad polami i krakały głucho,
 6     1, 5 |      świecie, chmurzyska wlekły się nisko, że prawie na dachach leżały,
 7     1, 6 |           na kapuśniskach, leżących nisko za młynem, w torfowiskach,
 8     1, 7 |         burych chmur, płynących tak nisko, że darły się o drzewa,
 9     1, 10|           po niebie... Chmury gnały nisko, bure, ciężkie, jakby obłocone,
10     1, 12|           dnie mroków, co słały się nisko nad ziemią grubym, rzednącym
11     2, 13|             zgrzebną płachtą, a tak nisko się opuściło, iż jakby się
12     2, 13|           przebielone niebo wisiało nisko, śniegi rozścielały się
13     2, 14|        drodze, głosy jakieś leciały nisko nad śniegami.~- Z tegom
14     2, 21|              nie.~- Chodźma; wiater nisko podbiera, to na noc może
15     2, 23|             księżyca, niebo wisiało nisko, skłębione brudnymi i poszarpanymi
16     2, 25|         chmurzyska stadami, a dołem nisko przeciągał mroźny wiater,
17     2, 25|             im prawił, pochylał się nisko i raz w raz bił pięścią
18     3, 26|       stojał pobok grobli, jeno tak nisko, że omączone dachy wystawały
19     3, 27|           gąsiętami, przewijały się nisko nad stawem krzyk niecąc
20     3, 30|         biedrami, a tykając głowami nisko przychylonymi. Pojaśniał
21     3, 31|             jakby bory, chylące się nisko nad ugorami, gwarzyły zdumione,
22     3, 32|             i niesły się cichuśko a nisko nad polami.~Baby gmerały
23     3, 32|             choręgwie się rozwinęły nisko pochylone i ludzie przyklękli
24     4, 37|     Przemglone, szare niebo wisiało nisko, jakby wsparte na tych wielgachnych
25     4, 40|         wstają zorze!~Pieśń leciała nisko po rosie, wsiąkając w zróżowione
26     4, 40|      jastrząb znowu zakołował i tak nisko, jaże cień leciał po zagonach.~-
27     4, 40|          głowę na rękach i pochylał nisko ociężałą głowę, gdyż nawiedziły
28     4, 43|         gałęzie zwisają nad nią tak nisko, a ona próżno się zrywa
29     4, 44|           wystąpił i skłoniwszy się nisko zaczął pokornie:~- Dopraszam
30     4, 45|      dojrzawszy stado gołębi lecące nisko nad zbożami, śmignął za
31     4, 49|     strasznie gorąco, niebo wisiało nisko, zawalone paskudnymi chmurzyskami,
32     4, 49| miedzianogranatowych chmur zwiesiły nisko spęczniałe opuchłe kałduny